چکیده: لاستیک های فرسوده ماشین‌آلات به‌عنوان یکی از مهم‌ترین زباله های صنعتی و کارخانه ای شناخته می شوند که افزایش روزافزون آن مشکلاتی را برای جوامع بشری به وجود آورده است. استفاده مجدد از این ماده در سایر صنایع به‌ویژه مهندسی عمران در دهه های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در سال های اخیر پژوهشگران امکان استفاده از این ماده را در بتن، خاک و مخلوط آسفالتی مورد بررسی قرار دادند و نشان دادند که ترکیب این ماده با این مواد برخی از ویژگی های آن ها را بهبود می بخشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی مطالعه امکان سنجی جایگزینی خرده لاستیک به جای بخشی از مصالح سنگی موجود در لایه اساس راه و بررسی تأثیرات آن در این لایه می باشد. در همین راستا آزمایشات CBR و PFWD که نتایج آن ها دو فاکتور مهم در طراحی و کنترل کیفیت روسازی راه است به انجام رسید. در این مطالعه از خرده لاستیک با اندازه ذرات بین 2 تا 4.75 میلی متر به-عنوان جایگزین مصالح بین الک های نمره 4 و 10 استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایش CBR در حالت خشک نشان داد که به ازای جایگزینی 20، 40 و 60 درصد خرده لاستیک با بخشی از دانه بندی مصالح سنگی لایه ی اساس راه، مقدار CBR نمونه ها به ترتیب 5.75، 15.77 و 26 درصد نسبت به نمونه کنترل کاهش می یابد هم چنین در CBR اشباع، این میزان کاهش به ترتیب برابر با 3.57، 11.9 و 28.57 نسبت به نمونه کنترل محاسبه شد. در نهایت مشخص شده است که با توجه به حداقل CBR تعیین شده توسط آیین نامه که معادل 80 است؛ جایگزینی حداکثر 40 درصد خرده لاستیک در حالت خشک و 20 درصد خرده لاستیک در حالت اشباع به دانه بندی خاک لایه ی اساس راه امکان‌پذیر است. هم چنین نتایج حاصل از آزمایش PFWD نشان داد که جایگزینی 20 درصد خرده لاستیک به خاک لایه اساس مدول الاستیسیته خاک را در هر دو حالت خشک و اشباع نسبت به نمونه کنترلی آن به ترتیب 0.14 و 0.13 درصد افزایش می دهد که افزایش این پارامتر در خاک لایه اساس سبب کاهش خرابی های شیارشدگی و ترک های پوست‌سوسماری شده و یا از شدت این نوع خرابی ها می کاهد.