چکیده: بررسی میزان نشست خاک در طول زمان همواره یکی از مسایل مهم در مهندسی عمران می باشد.در روش کلاسیک(ترزاقی) که از گذشته تا به حال مبنای محاسبات نشست تحکیمی قرار دارد، مقدار نشست تحکیم خاک با فرض ثابت در نظر گرفتن ضریب تحکیم در طول زمان تحکیم و در عمق خاک محاسبه می شود. در خاک های رسی به علت نفوذپذیری پایین، خروج آب از خاک پس از گذشت مدت زمان طولانی انجام می پذیرد، در این خصوص برآورد نشست حاصل از تحکیم ضروری می باشد. در مواردی مقدار نشست نهایی در اثر احداث یک سازه تا 2 متر در طی چند سال مشاهده شده است. بدیهی است در صورت عدم پیش بینی، این مقدار موجب خسارات جبران ناپذیری می-گردد. با توجه به طبیعت خاک ها و رفتار غیر خطی که از خود نشان می دهند، مقدار ضریب تحکیم در یک لایه خاک بر خلاف فرض تئوری ترزاقی ثابت نبوده و مقدار آن در طول عمق یک لایه خاکی و در طی زمان ثابت نبوده و دستخوش تغییرات است لذا مقدار واقعی نشست تحکیمی با مقدار بدست آمده از روش کلاسیک متفاوت خواهد بود. در این پژوهش با استفاده از روش ریاضیاتی موجک هار اقدام به حل مساله تحکیم به دو روش خطی(کلاسیک) و غیر خطی گردیده است. روش موجک یکی از روش های جدید حل معادلات دیفرانسیل بوده که کاربرد آن در مهندسی ژئوتکنیک محدود باقی مانده است که یکی از اهداف پژوهش حاضر گسترش این روش و استفاده از آن در مسائل ژئوتکنیکی و برای سهولت حل آن ها می باشد. با توجه به روند حل مساله با روش موجک نسبت به سایر روش های حل معادلات دیفرانسیلی، سرعت انجام محاسبات بیشتر شده و روند حل از سهولت بیشتری برخوردار می باشد. با توجه به تفاوت نتایج به دست آمده از روش کلاسیک و مقدار واقعی نشست تحکیمی، در این پژوهش، معادله تحکیم خاک با در نظر گرفتن ضریب تحکیم متغیر نسبت به زمان و عمق حل شده و نتایج آن با حالت حل کلاسیک معادله تحکیم مقایسه گردیده است. نتایج تحلیل فوق نشان می دهد که مقدار اضافه فشار آب منفذی موجود در خاک در حالت ثابت در نظر گرفتن ضریب تحکیم کمتر از مقادیر واقعی اضافه فشار آب حفره ای موجود در خاک بوده و لذا زمان تحکیم محاسبه شده توسط روش کلاسیک کمتر از زمان واقعی نشست تحکیمی می باشد. در انتها برای مقایسه و صحت سنجی نتایج، مساله تحکیم در دو حالت خطی(کلاسیک) و غیر خطی (ضریب تحکیم متغیر)، مساله تحکیم با استفاده از روش تفاضلات محدود حل گردیده و درصد اختلاف مقادیر بدست آمده بیان شده است.