چکیده: اطلاعات آماری از زلزله های تجربه شده در تاریخ مانند زلزله hyogoken-Nanbu که در سال 1995 رخ داد نشان می دهد که گسیختگی و شکست در فونداسیون های شمعی به کرات اتفاق می افتد، بنابراین ضرروی است که عملکرد یک فونداسیون شمعی و رفتار مکانیکی آن تحت زمین لرزه های اصلی تحت بررسی قرار گیرد و عملکرد لرزه ای آن بهبود یابد. یکی از روش های اقتصادی و موثر در بهبود عملکرد لرزه ای فونداسیون های شمعی موجود استفاده از روش بهسازی موضعی است. در این روش، مساله اصلی مشخص کردن ابعاد و موقعیت ناحیه بهسازی شده است. در این پژوهش الگوی ناحیه بهسازی شده به صورت موضعی توسط یک آنالیز سه بعدی الاستو پلاستیک با وارد کردن یک بار جانبی به صورت پوش آور به فونداسیون و ثبت تغییر مکان های حداکثر افقی ریز شمع در حالت های مختلف بهسازی، الگوی بهینه بهسازی با توجه به مفهوم بهسازی موثر انتخاب شده است. سپس با چند آنالیز دینامیکی تحت دو زلزله مختلف با فرکانس های غالب متفاوت بر روی سه سازه با فرکانس های معادل سازه های 5، 10 و 15 طبقه، تاثیر بهسازی به صورت موضعی بر روی عملکرد لرزه ای فونداسیون، نظیر حداکثر نیروهای برشی، محوری و لنگر خمشی ایجاد شده در ریز شمع مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش برای بهسازی فونداسیون با گروه ریز شمع، روش تزریق با فشار بالا انتخاب شده است که بیشترین مقاومت و سختی را بین همه روش های موجود برای بهسازی خاک بدست می دهد. نتایج تحلیل نشان داد که بهسازی به صورت موضعی باعث کاهش قابل توجه در نیروی های داخلی از جمله، نیروی برشی، محوری و لنگر خمشی می شود که باعث افزایش مقاومت جانبی فونداسیون تحت اثر زلزله می شود. همچنین بهسازی باعث کاهش قابل توجه شتاب ثبت شده روی فونداسیون و سازه شده است که باعث بهبود عملکرد لرزه ای فونداسیون با گروه ریز شمع شده است.