چکیده: از مهم‌ترین مسائل در زمین های سست، بهسازی خاک (بازسازی کنترل‌ شده خاک درجا) می باشد که برای استفاده مجدد در یک ساختار جدید ژئوتکنیکی و یا بهبود وضعیت ساختار فعلی مدنظر قرار می گیرد. در تحقیق حاضر، مدلسازی عددی برای پیش بینی میزان نشست سطح زمین، قبل و بعد از حفاری و همچنین اجرای روش های مختلف بهسازی زمین در فرآیند حفاری تونل دسترسی شرقی ایستگاه میدان خراسان واقع در خط 6 مترو تهران انجام و تشریح شده است. از آنجا که مسیر این تونل از زیر ساختمان های مسکونی و مغازه ها عبور می کند با حفاری این قسمت از پروژه ایستگاه میدان خراسان مقادیر نشست زیادی در سطح زمین به وجود آورده است، که موجب ترک خوردن ساختمان ها و مغازه ها شده است. براین اساس مدلسازی عددی روش های بهسازی منتخب شامل: (شمع گذاری، فورپولینگ و مهارگذاری (انکراژ)) که برای زمین های سست و ریزشی مناسب می باشند، با استفاده از نرم‌افزار MIDAS GTS NX مدلسازی شده اند. در این پژوهش علاوه بر بررسی عملکرد روش های ذکرشده، اثر پارامترهای هندسی از جمله هم پوشانی لوله‌های فورپولینگ، طول شمع و قطر انکراژ مورد بررسی قرار گرفته است. معیار بررسی، جابجایی رخ داده در سطح زمین و تاج تونل در نظر گرفته شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از تمامی روش های بهسازی در کاهش نشست سطح زمین و تاج تونل مفید بوده اند و در تمامی روش ها بیشینه نشست سطح زمین از نشست مجاز (35 میلیمتر) کمتر است. همچنین استفاده از روش فورپولینگ موجب کاهش 50 درصدی بیشینه نشست سطح زمین شده است.