چکیده: پارامتر های مقاومت برشی خاک نقش مهمی در تحلیل پایداری گودبرداری ها و شیروانی های خاکی دارند. عموما در تحلیل و محاسبه پایداری گودبرداری ها و شیروانی های خاکی در نواحی غیر اشباع از پارامترهای مقاومت برشی خاک در حالت اشباع استفاده می شود و از بخشی از پروفیل خاک در بالای سطح آب زیر زمینی که داری فشار آب حفره ای منفی است، صرف نظر می شود. وجود فشار آب حفره ای منفی در نواحی غیر اشباع سبب افزایش مقاومت برشی در این نواحی می شود و سطوح لغزش بحرانی هم عمدتا از همین نواحی غیر اشباع می گذرد. هدف اصلی در این تحقیق، بررسی تاثیر در نظر گرفتن فشار آب حفره ای منفی نواحی غیر اشباع بر روی محاسبه ضریب اطمینان می باشد. به منظور تعیین ضریب اطمینان، اقدام به مدل سازی در نرم افزار Geo Studio 2012 با استفاده از معیار گسیختگی توسعه یافته موهر-کولمب شد. برای محاسبه ضریب اطمینان در حالت غیر اشباع، از معادلات خطی و غیر خطی برآورد مقاومت برشی استفاده شده است. در این تحقیق، تغییرات ضریب اطمینان با گذشت زمان تعیین شد و تاثیر تغییرات ضریب نفوذپذیری نسبت به تغییرات مکش بافتی و عمق اولیه سطح آب زیر زمینی در شکل منحنی ضریب اطمینان - زمان، مورد مطالعه پارامتریک قرار گرفت و همچنین تاثیر پارامتر های مقاومت برشی در محاسبه ضریب اطمینان، بررسی شد و نیز نشان داده شد: در نظر گرفتن درصد کمی از توزیع هیدرواستاتیکی مکش بافتی در مقاومت برشی خاک، سبب افزایش ضریب اطمینان به میزان قابل توجهی می شود. برای بررسی موارد فوق، سه مدل در نظر گرفته شد و در هر سه مدل، عمق گودبرداری 10 متر در نظر گرفته شد. در مدل 1 که گودبرداری به صورت شیب دار و با شیب کم در نظر گرفته شده است و روش تعیین ضریب اطمینان در این مدل بر مبنای روش تنش المان محدود است، تغییرات ضریب اطمینان نسبت به زمان تعیین شد و تاثیر پارامترهای تغییرات ضریب نفوذپذیری نسبت به تغییرات مکش بافتی و عمق اولیه سطح آب زیر زمینی، در شکل منحنی ضریب اطمینان - زمان، بررسی شد. همچنین مقادیر ضریب اطمینان، با در نظر گرفتن پروفیل های مختلف از توزیع مکش بافتی در مقاومت برشی خاک، تعیین شد و نیز تاثیر پارامترهای مقاومت برشی در محاسبه ضرایب اطمینان برای این مدل بررسی شد. مدل 2 به صورت شیب دار و با شیب تند و مدل 3 با شیب قائم در نظر گرفته شدند و مقادیر ضریب اطمینان در حالت غیر اشباع، در این دو مدل، با استفاده از روش تعادل حدی Morgenstern-Price و با در نظر گرفتن پروفیل های مختلف از توزیع مکش بافتی در مقاومت برشی خاک، تعیین شد. نتایج نشان داد: پارامترهای غیر اشباع، تاثیر عمده ای در افزایش مقدار ضریب اطمینان دارند و در نظر گرفتن آن ها حتی ممکن است موجب تغییر وضعیت گود از حالت ناپایدار به حالت پایدار بشود؛ مقدار ضریب اطمینان در حالت غیر اشباع به مقدار پارامترهای مقاومت برشی به ویژه زاویه اصطکاک داخلی وابسته است؛ شکل منحنی ضریب اطمینان - زمان، به مقدار ضریب نفوذپذیری در حالت اشباع وابسته است و تغییرات ضریب نفوذپذیری نسبت به تغییرات مکش بافتی، تاثیر ناچیزی در شکل این منحنی دارد؛ مقدار ضریب اطمینان بسته به مقدار ضریب نفوذپذیری در حالت اشباع، ممکن است در کوتاه مدت یا میان مدت به کم ترین مقدار خود برسد و همچنین شکل منحنی ضریب اطمینان - زمان، علاوه بر مقدار ضریب نفوذپذیری در حالت اشباع، به عمق اولیه سطح آب زیر زمینی نیز وابسته است.