چکیده: در دنیای امروز استفاده از انرژی های نو و تجدیدپذیر از اهمیت خاصی برخوردار است. در مناطقی که دارای دبی آب در حال جریان کافی و اختلاف ارتفاع مناسب باشد، می توان از این ظرفیت برای احداث نیروگاه برق آبی و تولید انرژی الکتریکی استفاده کرد. خط انتقال آب سد شیرین دره به شهر بجنورد نیز از پتانسیل بالایی برای احداث یک نیروگاه برق آبی برخوردار است. در این تحقیق با توجه به اختلاف ارتفاع و دبی آب موجود، به انتخاب یک توربین با ابعاد مناسب برای تولید انرژی پرداخته و سپس جریان گذرای ایجاد شده در خط لوله، ناشی از برداشت اضطراری بارِ نیروگاه، مورد بررسی و تحلیل عددی قرار گرفت. برداشت اضطراری بار، حالت خاصی است که در هنگام جدا شدن نیروگاه از مدار رخ می دهد. در این هنگام، دریچه ی توربین با توجه به برنامه ای که از قبل برای آن تعریف شده است، شروع به بسته شدن می کند. بحرانی ترین حالت در شرایط برداشت اضطراری بار در نیروگاه به وجود می آید. افزایش سرعت دورانی توربین و افزایش فشار در توربین و خط لوله، می تواند موجب صدمه به تأسیسات شود. تحلیل جریان گذرای به وجود آمده، ناشی از شرایط برداشت اضطراری بارِ احتمالی، پیش از احداث نیروگاه امری ضروری است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است. برای این امر با استفاده از روش مشخصه ها، یک برنامه ی تحلیلی در محیط ویژوال بیسیک نوشته شد. همچنین برای تأیید این نتایج از نرم افزار همر نیز استفاده شد. سپس نمودار هد فشار در نقاط مختلف خط لوله و نیز سرعت دورانی توربین که از اهمیت ویژه ای برخوردار است، رسم شده است. این حالت از قطع جریان با حالتی مقایسه شد که جریان گذرا به دلیل بسته شدن تدریجی شیر در پایین دست اتفاق افتاده باشد و در این حالت توربینی در مدار حضور ندارد. هد فشار در نقاط مختلف خط لوله برای این دو حالت مقایسه و نتیجه گیری های لازم انجام شد. در انتها، نتیجه گیری شد که در هنگام برداشت اضطراری بار در نیروگاه مورد مطالعه، بیشترین افزایش فشار در پشت توربین ایجاد می گردد. در این پژوهش مشخص گردید که بیشینه ی افزایش فشار ایجاد شده در توربین، حدود 29% فشار اولیه و نیز بیشینه ی افزایش سرعت به وجود آمده در توربین نیز حدود 56% سرعت اولیه ی توربین شد. همچنین با مقایسه بین دو حالت برداشت اضطراری بار و بسته شدن تدریجی شیر و در نظر گرفتن دو نقطه، یکی در انتهای خط لوله و دیگری در میانه ی خط لوله، مشاهده شد که در طول زمان بسته شدن، فشار هیچ گاه از فشار اولیه کمتر نشده است.