چکیده: سیلاب‌های ناگهانی وقایع کوتاه مدتی بوده و دارای دبی اوج بالا هستند که ناشی از بارش‌های شدید بوده و معمولا در حوزه‌های کوچک اتفاق می‌افتند و به صورت طغیان از مسیر و کناره‌های رودخانه جریان می‌یابد و تمام موانع موجود در سر راه خود را یکجا شسته و تخریب می‌کند. هدف از این تحقیق بررسی آزمایشگاهی میزان رسوبات منتقل شده به پایین دست در اثر هیدروگراف جریان سیلابی می باشد. هیدروگراف‌های استفاده شده در این تحقیق از نوع مثلثی شکل و بصورت متقارن و نامتقارن و دارای زمان پایه و دبی اوج متفاوت بودند. چهار دانه بندی رسوب با قطر 0.8، 1.85، 3.5 و 7 میلی متر استفاده شدند. همچنین وجود و یا عدم وجود جریان پایه روی مقدار بار بستر منتقل شده به وسیله هیدروگراف های ورودی بررسی شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که با افزایش دبی از 18 لیتر بر ثانیه بر متر به 27، 40 و 50 لیتر بر ثانیه بر متر میزان رسوبات منتقل شده به پایین دست به ترتیب 1.1، 2.6 و 6 برابر می شود و همچنین بین مقدار دبی اوج هیدروگراف جریان و مقدار اوج سدیگراف رسوب، تاخیر زمانی معادل 3 تا 12 درصد زمان پایه هیدروگراف وجود دارد. همچنین وجود جریان پایه نیز در میزان فرسایش بالادست و انتقال رسوبات به پایین دست موثر می باشد و با افزایش جریان پایه میزان رسوبات منتقل شده نیز افزایش می یابد. همچنین هیدروگراف های مثلثی متقارن در مقایسه با هیدروگراف های مثلثی نامتقارن هنگامیکه زمان پایه و دبی اوج برابری دارند میزان رسوبات بیشتری را انتقال می دهند.