چکیده: معیارهای اصلی در طراحی فونداسیون در مهندسی پی، تعیین و کنترل معیارهای گسیختگی خاک و همچنین نشست خاک می باشد. به عبارت دیگر فونداسیون باید بتواند در زمان بهره برداری بار را به صورت ایمن به خاک منتقل نماید، بطوریکه نه تنها خاک دچار گسیختگی نگردد بلکه نشست نیز از حد مجاز بیشتر نشود. جهت حصول به این مطلب، تاکنون روشهای مختلفی نظیر فرآیندهای مکانیکی تراکم، تحکیم، زه کشی و فرآیندهای شیمیایی نظیر اصلاح، تثبیت و یا استفاده از عناصر مسلح کننده (الیاف، ژئوگرید، سپرکوبی، شمع کوبی و...) جهت تقویت خاک به کار گرفته شده است. در این تحقیق از مصالح ژئوفوم بر پایه پلی استایرن با خاصیت کاهش تنش های ناشی از بارهای قائم در لایه های زیرین و کاهش بار افقی خاک در دیوارها، به عنوان عایق ارتعاشی و میراگر در کاهش نشست لرزه ای خاک استفاده شده است. بدین منظور تحلیل لرزه‌ای توسط نرم افزار PLAXIS تحت رکوردهای زلزله Elcentro، Northrige و Loma Prieta انجام شده است. نتایج این تحلیل نشان می دهد که ژئوفوم‌ها با مشخصات فیزیکی مختلف می‌تواند تأثیر قابل ملاحظه‌ای در کاهش نشست‌های لرزه‌ای داشته باشد.