چکیده: یک ایده طراحی ابتکاری که می‌تواند برای مقاوم‌سازی پل‌های موجود و همچنین طراحی پل‌های جدید مورداستفاده قرار گیرد، به‌کارگیری پیش تنیدگی در تیرهای مرکب فولادی- بتنی است. پیش‌تنیده کردن فولاد در یک تیر مرکب فولادی- بتنی باری را که در آن تیر فولادی جاری می‌شود را افزایش می‌دهد و همچنین مقاومت نهایی مقطع مرکب نیز افزایش پیدا می‌نماید. ضمناً پیش فشرده کردن بال کششی، مقاومت خستگی را بهبود می‌بخشد. در این پایان‌نامه سعی شده است تا با بهره‌گیری از نرم‌افزار اجزای محدود آباکوس، عملکرد تیرهای مرکب پیش‌تنیده تحت لنگر خمشی مثبت مورد ارزیابی قرار گیرد. برای این منظور ابتدا مدل عددی یک تیر تحت لنگر خمشی مثبت که با میلگردهایی زیر بال کششی پیش‌تنیده شده بود (نمونه آزمایشگاهی سعادت منش و همکاران، 1986) شبیه‌سازی شد. با توجه به هماهنگی خوب نتایج به‌دست‌آمده از روش عددی با نتایج حاصل از نمونه آزمایشگاهی، صحت مدل‌سازی مورد تأیید قرار گرفت. در ادامه با استفاده از تحلیل اجزا محدود، اثر پارامترهایی همچون برون محوریت تاندون، سطح مقطع بیشتر تاندون و نیروی پیش تنیدگی بزرگ‌تر بر رفتار تیرهای مرکب پیش‌تنیده موردبررسی قرار گرفت. بررسی نتایج نشان داد که پیش‌تنیده کردن یک تیر مرکب معمولی به طرز قابل‌توجهی باری را که در آن جاری‌شدگی اتفاق می‌افتد و ظرفیت نهایی تیر مرکب را افزایش می‌دهد.