چکیده: سپرهای فولادی قرار گرفته در محیط های دریایی گاه آن چنان دچار خوردگی می شوند که ترمیم آنها از طریق روکش کردن آنها با مواد مقاوم در برابر خوردگی مؤثر نمی باشد زیرا به دلیل خوردگی بالا -که معمولاً در ناحیه پاشش آب و به علت جزر و مد اتفاق می افتد- اتصال بین میل مهار و سپر به تدریج از بین رفته و ایمنی سازه با خطر روبه رو می گردد و تغییر مکان های بزرگی در کل سیستم خاک و سازه ایجاد می شود. این تغییر مکان ها سبب گسیخته شدن خاک پشت سپر می گردند. در چنین شرایطی که سپر یکی از تکیه گاه های خود را از دست داده و سختی آن کاهش قابل ملاحظه ای یافته است، استفاده از روش های متداول ترمیم برای بهبود عملکرد سازه ای سپر، راه حل مناسبی به نظر نمی رسد. به طور متداول در سازه های سپری، دیواره اصلی سپر به شدت آسیب می بیند در حالی که کابل ها و سپرهای مهاری قابل استفاده مجدد می باشند. با کوبش سپر جدید، از کابل ها و سپرهای مهاری به طور کامل و از دیواره اصلی سپر به طور نسبی استفاده می گردد و به این ترتیب ملاحظات اقتصادی نیز در نظر گرفته می شود. جنبه جدید و نوآوری در این تحقیق، بررسی توأم رفتار سپر جدید در کنار سازه موجود در حمل نیروهای وارده و همچنین بررسی رفتار خاک در نواحی مختلف می باشد. در این تحقیق از نرم افزار PLAXIS برای مدل سازی استفاده شده است. مدل اولیه با یک ردیف سپر اولیه (خورده شده) و یک ردیف سپر کمکی که دارای دو سوم مشخصات مقاومتی مقطع سپر اول می باشد، ساخته شده است. مدل های بعدی با لایه های مختلف خاک و سپس با استفاده از یک سپر کمکی با سطح مقطع کمتر از نصف سپر اول و با عمق های نفوذ مختلف به نرم افزار معرفی گردیده. همچنین مدل هایی با مصالح مختلف پر کننده فضای بین دو سپر ساخته شده است. در تمام این مدل ها رفتار خاک در اندرکنش با سپر و رفتار ترکیبی سپر اول، مصالح پر کننده و سپر دوم به طور کامل بررسی گردیده است.