پایان نامه > کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود > مهندسی کشاورزی > مقطع کارشناسی ارشد > سال 1401
پدیدآورندگان:
عباس قلچ لی [پدیدآور اصلی]، هادی قربانی[استاد راهنما]
چکیده: مقدار نیترات یکی از فاکتورهای مهم در تعیین کیفیت سبزیجات است. تجمع نیترات که بیشتر در آوندها، دمبرگ ها و برگ ها صورت می گیرد می تواند تاثیر نامطلوبی درسلامتی انسان داشته باشد. در آزمایشی که در گلخانه ای در شهرستان شاهرود انجام شد میزان نیترات گوجه فرنگی گلخانه ای تحت تاثیر کود ازت و پتاسیم مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل پتاسیم در 3 سطح: ( 15، 45 و 60 میلی گرم در هر بوته و ازت در 7 سطح که شامل (15، 30، 45، 60، 75، 90 و 105 میلی گرم در هر بوته) مورد بررسی قرار گرفت. پس از رشد گیاه و محلول-پاشی، نمونه ها جمع آوری و صفات مورفولوژیک که شامل تعداد خوشه در بوته ، تعداد میوه در خوشه، ارتفاع بوته؛ قطر ساقه و وزن میوه بود اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که، تیمار ازت تاثیر مثبت بر روی وزن میوه داشته به طوریکه کمترین وزن مربوط به تیمار 15و بیشترین مربوط به تیمار 105 با اعداد به ترتیب 227 و 293 گرم بوده است. در مورد قطر ساقه و ارتفاع ساقه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تعداد خوشه در بوته نیز بررسی و بین غلظت 15، 30 و 45 تفاوت معنی دار وجود دارد. در مورد تعداد میوه در خوشه از غلظت 30 به 105 افزایش تعداد از 8/4 به 4/6 تفاوت معنی دار داشتند. در مورد وزن میوه تحت تیمار کود پتاسیم، تیمار 45 تاثیر معنی دار داشته است. تعداد میوه و تعداد خوشه در تیمارهای مختلف پتاسیم تفاوت معنی دار نداشت. ارتفاع بوته از 277 به 281 سانتیمتر در غلظت های 15 و 60 رسیده است. قطر ساقه و وزن میوه در غلظت 15 و30 تفاوت قابل توجهی نداشته است. در حالی که با تیمار 45 تفاوت معنی دار داشتند. تیمار ازت بر غلظت نیترات میوه تاثیرگذار بوده است به طوریکه غلظت 15 و 105 به ترتیب با اعداد 45 و 81 پی پی ام کمترین و بیشترین میزان غلظت نیترات را داشته است. پتاسیم میوه و برگ در غلظتهای مختلف تفاوت معنی دار نداشته و تنها تفاوت در تیمار 15 و 105 مشاهده شد و افزایش نشان داده اند. نیتروژن میوه و نیتروژن برگ نیز افزایش داشتند. نیتروژن میوه از 9/3 در تیمار 15 میلی گرم به 6/4 درصد در تیمار 105 میلی گرم رسید. نیتروژن برگ از 9/3 به 7/4 درصد در تیمار 30 به 105 رسیده بود. البته باید این نکته را گفت که در تیمار 90 و 105 تفاوت معنی دار نبود در نتیجه بهتر است از غلظت 90 استفاده شود. کود ازته بر کلروفیل b و a تاثیر معنی دار داشته و میزان آن در کلروفیل b از 9/3 در غلظت 30 به 6/4 میلی گرم بر گرم در غلظت 105 رسیده است. کلروفیل a نیز از 11 در تیمار 30 به 17 میلی گرم در تیمار 105 رسیده است. کلروفیل کل تحت تیمار ازت افزایش معنادار داشت به گونه ای که، از 9/14 در غلظت 30 میلی گرم به 4/24 میلی گرم بر گرم در غلظت 105 رسیده است. در مورد تیمار کودی پتاسیم میزان نیتروژن و پتاسیم در برگ و میوه در تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نداشته است. اما در مورد کلروفیل a و b تفاوت ناچیزی مشاهده شد در حالیکه افزایش معنادار در کلروفیل کل مشاهده شد و میزان آن از 4/19 به 34/20 میلی گرم بر گرم در غلظت 15 به 45 میلی گرم در هر بوته رسید. کارکرد کود ازته به گونه ای بود که به ازای هر میلی گرم کود 003/0 پی پی ام بر غلظت نیترات افزوده شد. پیشنهاد میگردد که نیترات گوجه فرنگی مصرفی در فصول مختلف سال به طور تصادفی مورد ارزیابی و مقدار نیترات آنها کنترل گردد.
کلید واژه ها (نمایه ها):
#کلمات کلیدی: نیترات #گوجه فرنگی #پتاسیم
محل نگهداری: کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود
یادداشت: حقوق مادی و معنوی متعلق به دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد.
تعداد بازدید کننده:
پایان نامه های مرتبط (بر اساس کلیدواژه ها)