چکیده: به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی و کود نیتروژن بر عملکرد گندم، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار درایستگاه تحقیقاتی دانشگاه مازندران در طی سال زراعی 1396 با 4 تکرار در منطقه ی پهناب و قراخیل انجام شد. در این تحقیق اثر آبیاری تکمیلی در مرحله حساس رشد گندم و نیز اثر کود نیتروژن بر روی گندم مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اصلی آبیاری تکمیلی بوده که در آن تیمار شاهد با رفتار آبی عرف زارع (دیم) بوده و سایر تیمارها شامل یک نوبت آبیاری در مرحله گلدهی، یک نوبت آبیاری در مرحله دانه دهی، دو نوبت آبیاری در مرحله گلدهی+دانه دهی بود. فاکتور فرعی شامل مصرف نیتروژن براساس آزمون خاک و بصورت (25% قبل از کشت، 25% پنجه زنی، 25% ساقه دهی و 25% شکم پر (معادل 200 کیلوگرم در هکتار) و مصرف نیتروژن به میزان 25/1 برابر آزمون خاک معادل 250 کیلوگرم در هکتار و بصورت (25% قبل از کشت، 25% پنجه زنی، 25% ساقه دهی،25% گلدهی، 25% شکم پر) بود. یافته های تحقیق در دو منطقه پهناب و قراخیل مازندران بطور مجزا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی در پهناب نشان داد به طور معنی داری در سطح احتمال 05/0 صفات وزن هزار دانه ،طول سنبله و تعداد سنبله و تعداد سنبله غیر بارور تحت تاثیر آبدهی بود و وزن هزار دانه تحت تاثیر کوددهی قرار گرفت. در منطقه پهناب صفات ذکر شده در تیمار آبدهی ترکیبی وضعیت مطلوب تری نسبت به سایر تیمارهای آبدهی داشتند. هر چند اثر کوددهی برای بسیاری از صفات اندازه گیری شده در منطقه پهناب اختلاف معنی داری نداشت ولی در تیمار کوددهی25/1 برابر آزمون خاک وزن هزار دانه بالاتر بود. در بررسی نتایج قراخیل نیز ملاحظه شد در سطح احتمال 5 درصد وزن هزار دانه، درصد پروتیین ، طول سنبله، تعداد سنبله و تعداد سنبله غیر بارور و عملکرد دانه تحت تاثیر تیمار ابدهی بود که تیمار آبیاری تکمیلی در مقایسه با سایر تیمار ها در وضعیت مطلوب تری قرار داشت. درصد پروتیین و تعداد سنبله در تیمار اثر متقابل معنی دار شد بطوری که در تیمار کوددهی 25/1 برابر آزمون خاک و آبیاری ترکیبی سطح پروتیین و تعداد سنبله در بیشترین مقدار بود. در نهایت تیمار ابدهی ترکیبی گل دهی + دانه دهی به عنوان تیمار بهینه معرفی شد و تیمار کوددهی 25/1 نیز در بیشتر صفات نتیجه بهینه تری داشت.