چکیده: کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک با مشکلات زیادی همراه است و در سال های اخیر آبگریزی در این مناطق به یک مشکل جدی تبدیل شده است. آبگریزی باعث کاهش ظرفیت نفوذ آب به خاک، افزایش رواناب سطحی، کاهش سطح تماس خاک و آّب و همچنین باعث کاهش قابلیت خیس خوردگی خاک می شود. از روش های اصلاح آبگریزی می توان استفاده از بیوچار، استفاده از کانی های رسی، زیست پالایی و آهک دهی را نام برد. در پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر بیوچار در کاهش آبگریزی خاک، از بیوچار نیشکر به میزان صفر تا 10 درصد در سه سطح آبگریزی شامل خاک بدون آبگریزی، خاک با آبگریزی زیاد و خیلی شدید استفاده شده است. در بخش اول پژوهش تاثیر بیوچار در اصلاح سطوح مختلف آبگریزی خاک به وسیله آزمایش نفوذ قطره آب و تست مولاریته قطره اتانول بررسی شده است. همچنین تاثیر بیوچار در حضور آب شور با غلظت‌های مختلف کلرید سدیم و کلرید کلسیم بر این پارامترها مطالعه شده است. در بخش دوم تاثیر بیوچار بر برخی ویژگی های فیزیکی خاک های آبگریز شامل منافذ خاک، تخلخل و منحنی مشخصه رطوبتی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر مقدار و اندازه بیوچار و اثر متقابل آن ها روی آزمون زمان نفوذ قطره و آزمون مولاریته اتانول درهر دو خاک با دو سطح آبگریزی معنی دار بوده است. به طور کلی در دو سطح خاک آبگریز، کاربرد 1 تا 3 درصد بیوچار سبب تغییر کلاس آبگریزی شده است. زمان نفوذ در سطح آبگریزی زیاد در هر دو اندازه بیوچار به کمتر از 60 ثانیه تغییر کرده و کلاس آبگریزی به جزئی آبگریز تغییر کرده است؛ اما در سطح آبگریزی خیلی شدید اثر کاربرد بیوجار با اندازه 25/0 > میلی متر بیش تر بوده و کاربرد 2 درصد بیوچار علاوه بر کاهش زمان نفوذ باعث تغییر کلاس آبگریزی ازخیلی شدید به شدید شده است. همچنین کاربرد آب شور، در هر دو سطح خاک آبگریز سبب افزایش آبگریزی خاک شد. بررسی منحنی مشخصه رطوبتی نشان داد که افزایش بیوچار از صفر تا 5 درصد در همه سطوح آبگریزی سبب افزایش نگهداشت آب در خاک شده است، افزایش بیوچار باعث افزایش رطوبت حجمی در همه نقاط اندازه گیری به ویژه در مکش 0 تا 100 سانتی متر اولیه شده است زیرا در این دامنه از مکش، عمدتا منافذ درشت و متوسط در جریان اب در خاک اهمیت داشته و استفاده از بیوچار باعث افزایش منافذ درشت و در نتیجه افزایش نگهداشت آب خاک در این مکش می شود. همچنین افزودن بیوچار به خاک سبب افزایش رطوبت در ظرفیت مزرعه،نقطه پژمردگی دائم و آب قابل استفاده خاک برای گیاه شده است. این اطلاعات می تواند در مدیریت کاربرد بیوچار در خاک به منظور کاهش آبگریزی خاک استفاده شود.