چکیده: میکروارگانیسم هایی که قابلیت تجمع لیپید به میزان بیش از 20 درصد توده زیستی خود را دارند، تحت عنوان میکروارگانیسم های مولد چربی نامیده می شوند. گونه ی قارچی مورتیرلا آلپینا از گونه‌ی میکروارگانیسم های مولد چربی می باشد. مهمترین محصول تولیدی از گونه قارچی مورتیرلا آلپینا روغن تک یاخته ای می باشد و یکی از بهترین منابع مناسب برای تولید آراشیدونیک اسید همین قارچ می باشد. در این تحقیق اثر عوامل محیطی بر تولید روغن از گونه قارچی Mortierella alpine در محیط کشت مایع و ارتباط آن با میزان بیان ژن مالیک آنزیم، ژن های خانه دار و همچنین تاثیر نانو ذرات منیزیم بر تولید روغن و تولید توده زیستی بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان افزایش توده زیستی تا روز سوم تخمیر می باشد و از روز سوم به چهارم روند رشد کند شده و از روز چهارم به بعد روند کاهشی توده زیستی مشاهده شد. و همچین روند کاهش گلوکز با تجمع توده زیستی همزمان بود. نتایج بیان ژن خانه دار در روز سوم و پنجم تخمیر در محیط کشت نیتروژن آلی بدون نانو بدین صورت بود که در روز سوم و پنجم ژن translation elongation factor 1 alpHa حداکثر بیان ژن را بین ژن های انتخاب شده داشت. برای انتخاب ژن خانه دار ژنی مناسب می باشد که در مرحله رشد و مرگ کمترین تغییرات بیانی را داشته باشد. ژن dihydropteridine reductase در این مرحله به عنوان ژن کاندید به عنوان پایدار ترین ژن خانه دار تایید شود. در حضور نانو ذره سرعت رشد نسبت به نمونه شاهد افزایش قابل توجهی یافت. دو ژن dihydropteridine reductase و putative 60S ribosomal با شاخص BESTKEEPER مناسب، انحراف معیار ، CV پایین و فاکتور M زیر 5/1 ژن های کاندید در تخمیر محیط کشت حاوی نانوذره بودند. اما در هر دو حالت تخمیر ژن dihydropteridine reductase به عنوان ژن کاندید انتخاب شد از این رو این ژن به عنوان ژن مناسب خانه دار برای بررسی بیان ژن مالیک آنزیم انتخاب شد. از آنجائیکه ژن خانه دار dihydropteridine reductase به عنوان ژن کاندید بین ژن های خانه دار انتخاب شد اختلاف بیان ژن مالیک با این ژن بررسی شد. میزان fold-chang ژن مالیک آنزیم در نمونه ی با نانو در روزهای تخمیر ابتدا روند افزایش سپس کاهش مجددا افزایش را داشت.