چکیده: چکیده میکروارگانیسم‌هایی که قابلیت تجمع چربی به میزان بیش از ۲۰ درصد توده‌زیستی خود را دارند، میکروارگانیسم‌های روغنی نامیده می‌شوند. مورتیرلا آلپینا به عنوان گونه‌ی روغنی توانایی قابل توجهی در تولید روغن در محیط کشت شامل منبع کربنی گلوکز و منبع پروتئینی سویا دارد. در این تحقیق تعیین ژن مرجع مناسب برای تحلیل‌های بیانی در گونه قارچی مورتیرلا آلپینا با روش RT-qPCR بررسی شد. در مرحله اولیه از دو منبع پروتئینی سویا و عصاره مخمر به عنوان متغیر‌های مهم در رشد و تولید روغن استفاده شد و بیان ژن‌ها در روز‌های متفاوت تخمیر بررسی شد. نتایج نشان داد که ژن اکتین کمترین تغییر بیانی در دو محیط کشت را داشت. در ادامه برای بررسی بیشتر از منبع پروتئینی سویا و سویا با نانوذره منیزیم استفاده شد طبق نتایج بدست آمده در محیط کشت سویا میکروارگانیسم تا روز سوم به صورت لگاریتمی رشد کرده و از روز سوم به چهارم روند افزایشی رشد آن کند شده و از روز چهار به پنج متوقف شده است. میزان روغن نیز در روزهای مختلف تخمیر روند افزایشی داشته و در روز پنجم به ۳۸ درصد محیط کشت رسیده است ولی در محیط کشت سویا با نانوذره منیزیم طبق نتایج میکروارگانیسم همواره در فاز رشد بوده و افزایش توده‌یستی و تولید روغن همزمان اتفاق افتاده و در اواخر فرآیند تخمیر افزایش یافته است. در ادامه ۵ ژن خانه‌دار برای انتخاب ژن خانه‌دار مناسب با استفاده از نتایج Ct و نرم‌افزارهای BestKeeper v. 1. و geNormv3مورد بررسی قرار گرفتند، نتایج نشان داد در شرایطی که از نانوذره منیزیم استفاده شده و میکروارگانیسم تحت تاثیر آن همواره در فاز رشد بوده، در این حالت ژن s۲۸ریبوزومی شاخص‌های لازم برای ژن خانه‌دار مناسب را دارا بود. در شرایطی که نانوذره استفاده نشده و میکروارگانیسم وارد فاز مرگ شده، ژن اکتین و TEF1 شاخص‌های لازم برای ژن خانه‌دار مناسب را دارا بودند.