چکیده: یکی از ظرفیت‎های افزایش تولید برنج در مازندران را می توان به قابلیت کشت مجدد برنج بعد از برداشت اول آن اشاره نمود. از اینرو به منظور بررسی تأثیر نیتروژن بر رشد، غلظت عناصر معدنی و عملکرد کمی و کیفی سه رقم برنج در کشت مجدد، آزمایشی بصورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1395در مزرعه معاونت مؤسسه تحقیقات برنج کشور مازندران (آمل) اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ارقام برنج طارم هاشمی، بینام و کوهسار به عنوان عامل اصلی و مقادیر کود نیتروژن در چهار سطح 0، 30، 60 و 90 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره به عنوان عامل فرعی در نظرگرفته شد. نتایج نشان داد تیمار کودی نیتروژن تأثیر معنی‎داری بر ارتفاع بوته، تعداد پنجه، شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول(NAR) و مقدار کلروفیل برگ در مرحله گلدهی داشت. در بین ارقام، رقم طارم هاشمی نسبت به ارقام بینام و کوهسار از شرایط بهتری برخودار بود. تیمار کودی نیتروژن همچنین در مرحله رسیدگی تأثیر معنی داری بر صفات ارتفاع بوته، تعداد خوشه، عملکرد و اجزای عملکرد دانه و نیز عملکرد بیولوژیکی داشت. در این مرحله، رقم کوهسار نسبت به ارقام بینام و طارم هاشمی از برتری بیشتری برخودار بود. غلظت نیتروژن، درصد پروتئین و صفات کیفی همچون درصد آمیلوز و دمای ژلاتینه شدن دانه تحت تأثیر تیمار کودی نیتروژن قرارگرفت اما مقادیر فسفر، پتاسیم و صفت قوام ژل دانه تحت تأثیر نیتروژن قرار نگرفت. در بین ارقام، رقم هاشمی از وضعیت بهتری نسبت به دو رقم دیگر از لحاظ درصد نیتروژن، درصد پروتئین، قوام ژل و دمای ژلاتینه شدن دانه برخودار بود. عملکرد برنج با افزایش مصرف نیتروژن بهبود یافت. بنابراین برای رقم کوهسار میزان 90 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص، برای ارقام طارم هاشمی و بینام میزان 60 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص توصیه می‎شود.