چکیده: امروزه کاربرد مواد تنظیم کننده رشد گیاهان به منظور کاهش اثرات منفی ناشی از تنش های مختلف مطرح شده است. اسیدآمینه و پتاسیم به عنوان یکی از این مواد موجب مقاومت گیاه به تنش ها می شوند. جهت بررسی این موضوع در گیاه آفتاب گردان آزمایشی در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت، که در آن عامل اصلی تنش کم آبیاری در دو سطح عدم تنش (8 روز)، و تنش (16 روز) و عوامل فرعی شامل محلول پاشی مخلوط اسید آمینه در سه سطح (صفر، 400 و 600 پی پی ام) و محلول پاشی پتاسیم در سه سطح (صفر، 15 و 30 میلی مولار) مورد بررسی قرار گرفتند. در این آزمایش تنش کم آبیاری سبب کاهش سطح برگ، وزن خشک ساقه و طبق، محتوای نسبی آب برگ، ارتفاع بوته، عملکرد دانه، کلروفیل a و b، کلروفیل کل و پتاسیم برگ شد. تعداد دانه پوک در طبق در شرایط تنش (16روز) افزایش یافت. محلول پاشی اسید آمینه سبب افزایش وزن خشک برگ، ساقه و طبق، نسبت مغز به پوست، وزن هزار دانه و تعداد دانه در طبق شد. وزن خشک برگ، ارتفاع بوته، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه، محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل و پتاسیم دانه نیز از صفاتی بودند که با کاربرد پتاسیم به طور معنی داری افزایش یافتند. درصد پروتئین و روغن دانه با کاربرد بالاترین سطح این ماده (30 میلی مولار) به ترتیب 1/6 و 2/67 درصد افزایش یافتند. پتاسیم صفت تعداد دانه پوک در طبق را کاهش داد. محلول پاشی مخلوط اسیدآمینه و پتاسیم توانست تا حد زیادی اثرات مضر تنش کم آبیاری را بهبود دهد و در نهایت در محدوده پژوهش انجام شده ترکیب تیماری 400 پی پی ام مخلوط اسیدآمینه به همراه 15 میلی مولار پتاسیم را می توان به عنوان بهترین ترکیب تیماری معرفی کرد.