چکیده: دشت میامی جنوبی در بخش شرقی استان سمنان و در شهرستان شاهرود واقع شده است. در سال های اخیر به دلیل برداشت بیش از حد چاه های بهره برداری ضمن نامطلوب شدن کیفیت، سطح آبخوان نیز به طور مداوم کاهش یافته است. در این راستا ارزیابی هیدروژئولوژیکی و پیش بینی شرایط آینده آبخوان به منظور مدیریت آن ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق جریان آب زیرزمینی در آبخوان میامی جنوبی با استفاده از کد مادفلو در قالب نرم افزار GMS شبیه سازی گردید. ابتدا بر اساس نتایج حاصل از آزمون پمپاژ، لاگ زمین شناسی چاه های مشاهده ای، هیدروگراف چاه های مشاهده ای و سونداژهای ژئوالکتریک، ارزیابی هیدروژئولوژیکی در دشت انجام گرفت. با ترسیم هیدروگراف واحد دشت میامی جنوبی بر اساس 12 حلقه چاه مشاهده ای، اسفند 1388با داشتن نوسانات کم سطح آب، به عنوان دوره پایدار انتخاب گردید. سپس با در نظر گرفتن مدل مفهومی آبخوان و تهیه کلیه فایل های ورودی، کالیبراسیون مدل عددی GMS برای شرایط پایدار به منظور بهینه نمودن مقادیر پارامتر K و جریان ورودی از مرزها، انجام گردید. در ادامه کالیبراسیون مدل برای شرایط ناپایدار، ابتدا مقادیر پارامتر Sy بهینه و سپس پارامتر نفوذ (تغذیه ناشی از بارندگی و آب برگشتی) کالیبره شد. در نتیجه، کالیبراسیون مدل به مدت یک سال (فروردین 1389 تا اسفند 1389) و صحت سنجی آن به مدت یک سال پس از آن صورت گرفت. بر اساس نتایج کالیبراسیون، میزان خروجی سالانه نسبت به ورودی آن بیشتر می-باشد که سیر نزولی هیدروگراف واحد دشت، این مطلب را تایید می کند. متوسط مقادیر کالیبره شده هدایت هیدرولیکی و ضریب ذخیره آبخوان به ترتیب 5/8 متر بر روز و 0064/0 به دست آمده است. در پایان مدل صحت سنجی شده جهت پیش بینی وضعیت آبخوان در آینده در قالب سه سناریوی مختلف مورد استفاده قرار گرفت. در سناریوی اول با اعمال تنش خشکسالی (کاهش بارندگی به میزان 50 درصد)، سطح آب در پیزومترها به مقدار قابل توجهی افت نمود. در سناریوی دوم با اعمال تنش ترسالی (افزایش بارندگی به میزان 50 درصد)، بالا آمدن سطح آب در پیزومترها مشاهده گردید. در سناریوی سوم با اصلاح دبی چاه های بهره برداری، ملاحظه گردید، افت سطح آب به مقدار زیادی جبران می گردد. البته این تغییرات سطح آب در بخش های مختلف منطقه متفاوت بوده است.