چکیده: چکیده: گسیختگی شیب در امتداد بزرگراه ها یک مشکل اساسی در مناطق کوهستانی است. نقشه های پهنه-بندی خطر زمین لغزش ابزار بسیار کارآمد و موثری برای برنامه ریزی و مدیریت بلایای طبیعی زمین لغزش است. هدف از این مطالعه تهیه نقشه پتانسیل خطر زمین لغزش در طول جاده توسکستان با استفاده از مدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) می باشد. پارامترهای موثر بر زمین لغزش در این مطالعه لیتولوژی، شیب، جهت شیب، پوشش گیاهی، فاصله از جاده، فاصله از آبراهه و فاصله از گسل می باشد. در ابتدا نقشه هر کدام از این پارامتر ها تهیه شده و بر مبنای میزان تغییرات آن به سه یا چهار زیر گروه تقسیم شده اند. سپس با استفاده از تحلیل سلسه مراتبی به هرکدام از این زیرگروه ها بر مبنای میزان برتری نسبت به هم وزنی اختصاص داده شد تا نقشه های کیفی به نقشه های کمی تبدیل شود. نتیجه این وزن دهی نشان داد که لیتولوژی و شیب به ترتیب بیشترین تاثیر و فاصله از گسل کمترین تاثیر را در پهنه بندی خطر زمین لغزش داشتند. وزن نهایی هر لایه اطلاعاتی از حاصل ضرب وزن هر پارامتر در وزن زیر معیار بدست آمد. در نهایت این نقشه های کمی در محیط GIS تلفیق شدند تا نقشه نهایی پهنه بندی خطر زمین لغزش بدست آمد. بررسی موقعیت لغزش های رخداد قبلی نشان داد که از بین 7 لغزش قدیمی تعداد 6 لغزش در محدوده پتانسیل خطر بالا و یک لغزش در رده خطر نسبتا بالا قرار داشت که نشان دهنده صحت نقشه خطر زمین لغزش تهیه شده است. نقشه پهنه بندی بدست آمده نشان داد که 3/9 درصد از این محدوده به مساحت 355 هکتار در رده خطر بالای رخداد زمین لغزش قرار دارد. نتایج این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰان ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز و تصمیم گیرندگان استفاده شود.