چکیده: زمین‌لغزش به‌عنوان یک حادثه ی مهیب، موجب آسیب‌رسانی به انسان، فقدان زندگی، زیان اقتصادی، و ازبین‌رفتن میراث فرهنگی و طبیعی می‌شود. امروزه، علیرغم نیاز به روشی برای پیش بینی مستقیم محل وقوع زمین‌لغزش، امکان این کار وجود ندارد؛ لذا پهنه بندی خطر زمین‌لغزش می‌تواند روش غیرمستقیم مناسبی برای پاسخ به این نیاز باشد. هدف از این مطالعه، ادغام اطلاعات چندین تصمیم‌گیری نهایی حاصل از پهنه بندی خطر زمین‌لغزش در محدوده ی سمیرم استان اصفهان است. بدین منظور، هشت عامل شیب، جهت شیب، میزان بارش، لیتولوژی، فاصله تا مناطق مسکونی، فاصله تا رودخانه، فاصله تا جاده و فاصله تا گسل از میان مهم‌ترین عوامل مؤثر زمین‌لغزش انتخاب، و در محیط جی‌آی‌اس طبقه‌بندی شدند. با استفاده از روش تحلیل سلسله‌مراتبی فازی و غیرفازی، و با قضاوت کارشناسان خبره، لایه ها و زیرلایه ها وزن دهی شدند. هم‌چنین با استفاده از دو روش هم‌پوشانی وزن‌دار و هم‌پوشانی فازی برای هم‌پوشانی دو روش تحلیل سلسله‌مراتبی و تحلیل سلسله‌مراتبی فازی، چهار نقشه‌ی پهنه‌بندی به‌دست آمدند. سپس چهار نقشه‌ی پهنه بندی حاصل، به روش رأی‌گیری وزن‌دار ادغام شدند. بر اساس مقایسه و صحت‌سنجی نتایج با نرخ پیش‌بینی زمین‌لغزش های تاریخی منطقه، روش های پهنه بندی نتایج مناسبی داشتند که با ادغام اطلاعات نتایج، بهبود بیشتری یافتند. برای صحت سنجی تحقیق از مقایسه ی نتایج پهنه بندی با زمین‌لغزش‌های تاریخی منطقه استفاده شد. طبق این بررسی، پهنه بندی با روش تحلیل سلسله‌مراتبی و هم‌پوشانی وزن دار، تحلیل سلسله‌مراتبی و هم‌پوشانی فازی، تحلیل سلسله‌مراتبی فازی و هم‌پوشانی وزن دار، و درنهایت تحلیل سلسله‌مراتبی فازی و هم‌پوشانی فازی، به ترتیب دارای دقت‌های ۸۰٪، ۸۶٪، ۷۵٪، و ۸۸٪ هستند. پس از ادغام نتایج حاصل از این چهار روش، دقت پهنه بندی به ۹۰٪ افزایش یافت.