چکیده: ناحیه مورد مطالعه در استان سمنان، شهرستان میامی و بخش کالپوش قرار دارد. این منطقه از منظر زمین شناسی ایران، بخشی از واحد ساختاری-رسوبی البرز (البرز خاوری) می‌باشد و در 110 کیلومتری شمال خاوری میامی قرار دارد. مطالعات انجام شده با برداشت های صحرایی و داده های اخذ شده از سایت-های مربوط به لرزه نگاری، جهت بررسی ساختاری و لرزه خیزی منطقه صورت گرفته است. گسل های اصلی منطقه شامل گسل چشمه نیک و نردین می‌باشد که به ترتیب با طول 79 و 32 کیلومتر و روند شمال خاوری-جنوب باختری، آثار و رخنمون های بارزی را بر روی واحدهای سنگی برجای گذاشته اند. با توجه به داده های صحرایی برداشت شده از سطوح رخنمون یافته، سازوکار این دو گسل به صورت معکوس می‌باشد. آثار جنبش کواترنری گسل چشمه نیک را به خوبی می توان بر روی نهشته های کواترنری مشاهده کرد. بنابراین گسل چشمه نیک یک گسل معکوس کواترنری است. با استفاده از داده های لرزه ای دستگاهی (1958-2018) منطقه چشمه نیک و پلات کردن این داده ها بر روی نقشه منطقه مورد مطالعه، با توجه به تراکم لرزه ها در طول گسل مشخص گردید که در دو انتهای گسل تراکم لرزه ای بیشتر از قسمت میانی می باشد، در جنوب غربی گسل به علت وجود شاخه های گسلی منشعب و متصل شده در انتهای پایانه گسلی تراکم نسبت به بقیه طول گسل بیشتر می باشد.