پایان نامه > کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود > علوم زمین > مقطع کارشناسی ارشد > سال 1397
پدیدآورندگان:
سمیرا صبوری [پدیدآور اصلی]، فرج الله فردوست[استاد راهنما]، محمد بومری [استاد مشاور]، محمودرضا کهرازهی [استاد مشاور]
چکیده: کانسار آنتیموان حیدرآباد در استان سیستان و بلوچستان و ۲۲۲ کیلومتری شمال‌غرب زاهدان قرار دارد. محدوده مورد مطالعه، در بخش بالایی پهنه‌ی فلیشی شرق ایران واقع شده است. توالی سنگ ـ چینه‌ای در این محدوده شامل واحدهای سنگی: اولترابازیک ـ آمیزه رنگین منسوب به کرتاسه بالایی، فلیشی‌های ائوسن، کنگلومرا و ماسه‌سنگ‌های الیگومیوسن، ماسه‌سنگ‌های توفی ـ ماسه‌سنگ الیگومیوسن، ولکانیک‌های الیگومیوسن و واحدهای سنگی دایک ـ سیل‌ها است. واحد سنگی کنگلومرایی الیگومیوسن میزبان اصلی کانی‌سازی آنتیموان حیدرآباد می‌باشد، که آنتیموان به‌صورت اپی‌ژنتیک در این واحد سنگی جای گرفته است. دگرسانی‌های کانسار مذکور عبارتند از: سیلیسی، آرژیلیک، کربناتی. بر اساس مطالعات میکروسکوپی و نتایج آنالیز پراش اشعه ایکس و میکروپروپ کانی‌های آنتیموان‌دار کانسار مذکور شامل استیبنیت (سولفید آنتیموان)، سنارمونتیت (اکسید آنتیموان) و استیبکونیت (هیدروکسید آنتیموان) می‌باشد که کانی سولفیدی پیریت به مقدار جزئی مواد معدنی را در محدوده مطالعاتی همراهی می‌کند. کانی‌های باطله در کانسار مورد مطالعه شامل کوارتز، کلسیت، دولومیت، هماتیت، گوتیت، لیمونیت می‌باشند. بر پایه شواهد صحرایی، نمونه‌های دستی و میکروسکوپی، ساخت اصلی کانی‌سازی شامل رگه ـ رگچه ای و عمده‌ترین بافت‌های آن شامل بافت‌های پرکننده‌ی فضای خالی، رگه ـ رگچه‌ای، توده‌ای، تیغه‌ای و جانشینی است. طبق نتایج حاصل از داده‌های آنالیز ICP – MS انجام شده بر روی نمونه‌های کانسنگی (۱۲۹ نمونه) برداشت شده در محدوده مطالعاتی(نمونه‌های سطحی و گمانه‌های حفاری)، عیار عنصر آنتیموان از سطح ( ۱۷۰۰۰۰ppm) به عمق (۳۲۰۰۰ppm) کاهش می‌یابد. آنتیموان بیشترین ضریب همبستگی را با عنصر سرب نشان داده است. همچنین بر اساس نتایج حاصل از آنالیز میکروترموبارومتری، سیالات اولیه بیشتر به‌صورت دو فازی L&#۴۳;V با اندازه‌های متغیر و به‌طور متوسط در حدود ۵ میکرون می‌باشد. مطالعات میکروترموبارومتری بر روی میانبارهای سیال، محدوده دمایی ۱۱۰تا ۱۹۰ درجه سانتی‌گراد و شوری ۴ تا ۱۴ معادل با درصد وزنی نمک طعام و محدوده فشار کمتر از ۵۰ بار نشان می‌دهد. عمق به دام افتادن میانبار سیال عمقی بیشتر از ۱۸۸/۸ متری سطح زمین می‌باشد. سیال در کانسار آنتیموان حیدرآباد سیالی با میزان شوری کم تا متوسط است که بیانگر اختلاط سیالات جوی دارای شوری و دمای کم با سیالات ماگمایی دارای شوری و دمای زیاد است. براساس نتایج حاصل از این بررسی‌ها، کانسار آنتیموان حیدرآباد، از لحاظ تیپ کانه‌سازی در رده تیپ‌های کانسارهای گرمابی رگه‌ای، نوع استیبنیت ـ کوارتز قرار می‌گیرد.
کلید واژه ها (نمایه ها):
#آنتیموان #استیبنیت ـ کوارتز #رگه‌ای هیدروترمال حیدرآباد #پهنه فلیشی شرق ایران

دانلود نسخه تمام متن (رایگان)

محل نگهداری: کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود
یادداشت: حقوق مادی و معنوی متعلق به دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد.
تعداد بازدید کننده:
پایان نامه های مرتبط (بر اساس کلیدواژه ها)