چکیده: در مطالعه حاضر اثرات زیست محیطی سد الغدیر ساوه شامل زلزله القائی ناشی از احداث سد، تغییرات ریخت شناسی منطقه و تغییرات کمی و کیفی آب های زیرزمینی پائین دست مورد پژوهش قرار گرفته است. مطالعه موجود نشان داد که احداث سد باعث تغییراتی در پارامترهای لرزه ای منطقه از جمله ضریب β، عمق و بزرگی زلزله ها شده به طوری که مقدار ضریب بتا بعد از احداث سد در حدود 20% افزایش را نشان می دهد و عمق کانونی زلزله ها نسبت به زمان قبل از ساخت سد کمتر شده و اکثراً در عمق کمتر از 15 کیلومتر واقع شده و بزرگی آنها کاهش یافته است. با احداث سد و کاهش بار رسوبی، قدرت حمل رسوب در قسمت های ابتدائی رودخانه در پائین دست سد افزایش یافته و به دنبال آن قدرت کف کنی و فرسایش کناره افزایش یافته و تغییراتی در مورفولوژی رودخانه مانند تشکیل دلتا در انتهای مخزن و مئاندری شدن رودخانه به دلیل کاهش سرعت جریان آب شده است. همچنین سد با مانع شدن از ورود آب به دشت ساوه، باعث افت سطح آب زیرزمینی و کاهش کیفیت آن گردیده به طوری که بعد از ساخته شدن سد الغدیر تغییر بارزی در سطح آب زیرزمینی به چشم می خورد و تراز آب زیرزمینی از90/25 متر در سال 1373 (سال بهره برداری از سد) به 71/53 متر در سال 88 کاهش یافته و نرخ افت آب به تقریباً 2 متر در سال افزایش یافته است که نشان دهنده احتمال وقوع فرونشست زمین در دشت ساوه می باشد.