چکیده: توده نیمه عمیق چاه موسی، در بخش شمالی زون ساختاری ایران مرکزی و کمربند ماگمایی ترود-چاه شیرین قرار دارد. واحد های آتش فشانی- آذرآواری ائوسن، قدیمی ترین رخنمون های سنگی این منطقه می باشد. دایکی مافیک با روند عمومی شرقی- غربی، ضخامت متغیر 5 تا 10متر و به طول تقریبی 2 کیلومتر توده نیمه عمیق چاه موسی و سنگ‎های آتش فشانی ائوسن را قطع نموده است. دایک مزبور در صحرا دارای رنگ سبز تیره،‌ بافت دانه‌ریز و ترکیب میکروگابرویی می‌باشد. در زیر میکروسکوپ نیز بافت های اینترگرانولار، اینترسرتال، افیتیک و ساب افیتیک داشته و اساسا از کانی های پلاژیوکلاز، پیروکسن و الیوین همراه با مقادیر فرعی منیتیت و آپاتیت تشکیل شده‌ است. اندازه بلور ها در مرکز دو بخش (بخشهای 3 و 2) بزرگتر از حاشیه است. این موضوع به دلیل اثر بگنولد می باشد. اختلاف در اندازه بلور های منیتیت نیز تابعی از نرخ سردشدگی و شرایط احیایی است. در این پژوهش الگوی فابریک مغناطیسی دایک مزبور در سه بخش مجزا (بخشهای 1، 2 و 3) در قالب 76 ایستگاه به روش ناهمسانگردی پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) مورد بررسی قرار گرفته است. بزرگای قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (Km) بر حسب µSI به دست آمده، نشان می دهد که مقدار این پارامتر در بخش یک 16221، بخش دو 19908 و بخش سه 11601 می باشد. این پارامتر بر اساس این مقادیر، دایک مافیک مورد مطالعه از انواع گرانیتوئیدهای فرومغناطیس (μSI 500 ≤Km)، به شمار می‌آید. در مجموع، میزان Km از بخش غربی دایک (بخش دو) به سمت انتهای شرقی آن (بخش سه) به دلیل افزایش عملکرد دگرسانی گرمابی کاهش می یابد. همچنین میزان Km در هر ایستگاه با میزان و اندازه دانه های منیتیت نسبت مستقیم دارد. مقادیر درصد ناهمسانگردی مغناطیسی (P%) بین 6 تا 9/0 متغیر است. همچنین درصد ناهمسانگردی در ایستگاه های به ویژه بخش سه، دارای دگرسانی بیشتر (Km پایین) به شدت افزایش می یابد. کاهش درصد ناهمسانگردی در حاشیه دایک با افزایش پذیرفتاری مغناطیسی میانگین در آن بیان کننده فابریک مغناطیسی ضعیف است. مطالعه فابریک مغناطیسی در دایک مافیک موجود در توده نیمه عمیق چاه موسی نشان می دهد که الگو های خطوارگی و برگوارگی مغناطیسی در بخش 3، امتداد و روند مشابهی با امتداد دایک (شرقی- غربی) دارند، شیب خطوارگی ها در مرکز و حاشیه شمالی تقریبا زیاد است. روند خطوارگی در بخش های 1 و 2، به جنوب شرق و شیب آن ها در مرکز دایک تقریبا قائم می باشد. میانگین قطب برگوارگی مغناطیسی در بخش 1 دارای مشخصات (°14/°049) بخش 2 (°26/°245) و بخش 3 (°18/°010) می-باشند. از طرف دیگر با توجه به شیب خطوارگی بالا و پارامتر T منفی در بخش سه به نظر می رسد احتمالا فیدر زون احتمالی باشد. بر اساس موقعیت میانگین خطوارگی مغناطیسی و قطب صفحه برگوارگی ها نسبت به صفحه دایک مافیک، می توان بیان کرد که بخش 2 دایک میکروگابرویی دارای فابریک بینابینی و بخش-های 1 و 3 از نوع فابریک عادی می باشد. با توجه به مطالعات تکتونیکی انجام شده و الگوی نامتقارن بدست آمده در منطقه، دایک مافیک میکروگابرویی با رژیم تراکششی جایگیری کرده است.