چکیده: محدوده مورد مطالعه در قسمت جنوبی البرز مرکزی قرار دارد و از لحاظ جغرافیایی در قسمت شمالی استان تهران می باشد. در این تحقیق دگرریختی های واحدهای سنگی رخنمون یافته در پهنه مورد مطالعه اعم از چین ها، گسل ها و درزه ها مورد بررسی قرار گرفته است. در این منطقه سازند کرج به سن ائوسن بر اثر فرایندهای تکتونیکی مختلف، تحت تاثیر چین خوردگی و گسلش قرار گرفته اند. گسل های طولی منطقه با راستای شمال باختری- جنوب خاوری( گسل امامزاده داود، F1، F3 و F4 دارای سازوکار معکوس چپ بر و در برخی سطوح راست بر می باشند. گسل های عرضی موجود در منطقه با راستای شمال خاوری- جنوب باختری( گسل F2 و شیرپلا دارای ساز و کار معکوس چپ بر نیز می باشند. سطح محوری بیشتر چین های مطالعه شده در این منطقه در راستای شمال باختری- جنوب خاوری می باشند. . بر اساس زاویه بین یالی در دو رده باز( Open) و بسته( Tight) و بر اساس شیب سطح محوری و میل لولا در رده های میل زیاد با پلانژ تقریبا افقی(Steeply inclined- Sub-horizontal)، ایستاده با پلانژ متوسط ((Upright- Moderately plnging، میل پرشیب با پلانژ ملایم( Steeply inclined- Gently plunging)، ایستاده با پلانژ ملایم(Upright- Gently plunging) و میل زیاد و پلانژ متوسط (Steeply inclined- Moderately plungin) قرار دارد. سیمای زمین ریختی منطقه مورد مطالعه، تا حد زیادی تحت تاثیر عناصر ساختاری( چین ها و گسل ها) قرار دارد.