چکیده: منطقه مورد مطالعه در جنوب و جنوب خاوری شهر اراک، در زون سنندج-سیرجان قرار دارد. مطالعات چینه‌شناسی در این منطقه وجود واحدهای سنگی مزوزوئیک و سنوزوئیک را با روند ساختاری شمال باختری-جنوب خاوری را تأیید می‌نماید. این منطقه در اثر تاقدیس و ناودیس‌های مکرر با بزرگی در مقیاس ناحیه‌ای تشکیل گردیده است. ولیکن بخاطر توده‌ای بودن آهک‌های درون منطقه، نفوذ توده‌های آذرین و همچنین در اثر فعالیت گسل‌ها و فرسایش صورت گرفته این تاقدیس‌ها و ناودیس‌ها به طور کامل در سطح زمین مشخص نمی‌باشند. تعداد پنج چین کامل به نام‌های چین کوه شمس آباد، چین زالو، چین ورچه، چین ورچه2، چین کوه خانه نیاز که برای اولین بار در این پژوهش معرفی میگردد بیان شده است. تعداد 11 گسل در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. این گسل‌ها شامل گسل کوه هما، گسل کوه شاه‌نشین، گسل نظم آباد، راندگی کوه زرد و گسل آراگن با راستای شمال باختری-جنوب خاوری، که این روند با الگوی راندگی زاگرس مطابقت دارد. گسل‌های کوه چاهک، گسل کنداب و گسل‌ F1 و گسلF2 که برای اولین بار در این پژوهش معرفی می‌گردند، دارای راستای شمال خاوری- جنوب باختری و گسل‌هایی با راستای خاوری- باختری به نام گسل آرکوین که گسلی‌ چپ بر از نوع فرسایشی است و گسل نورعین که گسلی نرمال می‌باشد. همچنین برای شناسایی بهتر گسل‌های اصلی از نشانه‌های مورفولوژیکی استفاده گردیده است. بخشی از شکستگی‌های درون منطقه از نوع کششی و بخش دیگری از این شکستگی‌ها، شکستگی برشی در امتداد گسل‌ها می‌باشد.