چکیده: شهر آوج یکی از شهرهای استان قزوین و در جنوب این استان است. این شهر در طول جغرافیایی ’23و ˚49 شرقی و عرض جغرافیایی ’34و ˚35 شمالی قرار دارد. این شهر در فاصله ۱۲۵ کیلومتری قزوین و ۱۱۵ کیلومتری شهر همدان در منطقه‌ای کاملاً کوهستانی واقع شده‌است. در این تحقیق داده های لرزه ای و گسل‌های منطقه در شعاع 100 کیلومتری موردبررسی قرارگرفت. با توجه به بررسی های میدانی صورت گرفته راستای کلی گسلش در منطقه مورد مطالعه شمال باختری- جنوب خاوری می باشد که از روند های کلی زون سنندج – سیرجان و زون آبگرم تبعیت می کند. گسل حسن آباد با درازای حدود 52 کیلومتر دارای امتداد شمال باختری- جنوب خاوری و شیب به سمت جنوب باختری می باشد و سازوکار معکوس با مولفه راستا لغز کوچک راست بر می باشد.گسل آوج با طول 167 کیلومتر دارای راستای شمال باختری جنوب خاوری می باشد که به وضوح در تصاویر ماهواره ایی در شمال باختری و جنوب خاوری شهر آوج قابل ردیابی می باشد. این گسل باعث ایجاد تفاوت های بین زون سنندج – سیرجان و بخش میانی ایران مرکزی در زمان کوهزایی تریاس پسین شده است. گسل شمال آبگرم برای اولین بار در این پایان نامه مورد بررسی و نام گذاری قرار گرفته است. این گسل دارای روند N60E می باشد که در شمال شهر آبگرم مشاهده و بررسی شده است. با استفاده از داده های لرزه ای دستگاهی فرمول لرزه خیزی منطقه آوج با روش گوتنبرگ- ریشتر LogN=2/27-0/9Ms به دست آمده است که a=2/27 وb=0/9 پارامترهای لرزه خیزی منطقه به دست آمده اند. بیشترین شتاب افقی وارده بر شهر آوج PGA=0/83g در اثر فعالیت گسل آوج با توان لرزه خیزی 7.3 ریشتر که در مجاورت شهر آوج قرار دارد می باشد. بسیاری از زمین لرزه های اصلی رخ داده در منطقه آوج در ارتباط مستقیم با گسل های فعال منطقه هستند.