چکیده: آب های زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران، که متوسط بارندگی آن کمتر از یک سوم میانگین بارندگی کره زمین است برای تأمین مصارف مختلف از اهمیت زیادی برخوردارند. با این وجود آب های زیرزمینی در معرض خطر آلودگی به انواع آلاینده ها هستند. نیترات به عنوان یکی از شاخص های شیمیایی آلودگی آب از دیرباز مورد توجه بوده است. منبع عمده ورود نیترات به آب های زیرزمینی فعالیت های کشاورزی و فاضلاب های شهری و خانگی است. با توجه به اینکه عمده نیاز آبی شهر دامغان از منابع زیرزمینی تأمین می گردد، هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی وضعیت هیدروشیمیایی و توزیع مکانی نیترات در آب های زیرزمینی این دشت می باشد. بدین منظور از 39 حلقه چاه در تیر ماه سال 1395 نمونه برداری انجام شد. پارامترهای EC و pH در محل، و غلظت یون های اصلی در آزمایشگاه اندازه-گیری گردید. دشت دامغان عمدتاً از سمت غرب منطقه تغذیه شده و در نهایت به کویر حاج علی قلی در شرق تخلیه می گردد. مقداری تغذیه نیز از سمت شمال دشت صورت می گیرد. مقدار هدایت الکتریکی در جهت جریان آب زیرزمینی از سمت منطقه تغذیه در غرب به سمت شرق افزایش یافته است اما آنومالی-های موجود در نقشه هدایت الکتریکی ناشی از نفوذ شورابه ی کفه های نمکی در شمال شرق و رسوبات تبخیری شمال دشت به سمت آبخوان است. تیپ آب در مناطق تغذیه بیشتر بی کربناته تا کلروره بوده که به سمت مرکز دشت بیشتر از نوع کلروسدیک و Ca-Mg-Cl شده است، اما در بخش شمالی دشت تیپ آب به علت انحلال سازندهای تبخیری سولفاته می باشد. با توجه به غلظت یون نیترات در 32 حلقه چاه اندازه گیری شده کمترین مقدار آن 2.6 میلی گرم در لیتر و بیشترین مقدار 71.8 میلی گرم در لیتر در مرکز شهر مشاهده شد. بیشترین آلودگی مربوط به مناطق مسکونی شهری بود که عامل اصلی آن کم بودن عمق آب در این مناطق، نشت فاضلاب خانگی به آب های زیرزمینی و به مقدار کمتری فعالیت های کشاورزی است.