چکیده: توده گرانیتوئیدی حسن‌رباط در 38 کیلومتری غرب میمه (از توابع شهرستان شاهین شهر استان اصفهان) رخنمون دارد. این توده در درون سنگ‌های دگرگونی زون سنندج- سیرجان (شامل مرمرهای آهکی و دولومیتی کربنیفر - پرمین) نفوذ کرده است. این توده دارای ترکیب سنگ شناسی گرانیت و آلکالی فلدسپار گرانیت می باشد. ارتوز و کوارتز فراوان ترین کانیهای روشن موجود در این سنگ‌ها هستند. بیوتیت و هورنبلند سبز کانی‌های سیلیکاته مافیک بارز این توده گرانیتوئیدی می باشند. بیوتیت در سراسر این توده گرانیتوئیدی حضور دارد، ولی هورنبلند از فراوانی و حضور کمتری برخوردار است. آلانیت، اسفن و مگنتیت بارزترین کانیهای فرعی این سنگ‌ها هستند. آلانیت از همراهی خاصی با بیوتیت برخوردار است. این توده نفوذی بر اساس اندازه دانه ها، به دو بخش دانه درشت و دانه ریز تقسیم شده است. توده گرانیتوئیدی حسن‌رباط توسط تعدادی قابل توجهی دایک دیابازی قطع شده است. در سمت شرق توده، این دایک‌ها از فراوانی بیشتری برخوردار هستند. در جنوب توده نفوذی مورد نظر، این دایک ها، مرمر‌های آهکی و دولومیتی میزبان را نیز قطع کرده‌اند. به منظور مطالعه فابریک‌های مغناطیسی از توده گرانیتوئیدی حسن رباط در 64 ایستگاه، نمونه‌های جهت دار به صورت مغزه (257 مغزه) گرفته شد. بر اساس اندازه گیری های انجام شده متوسط پذیرفتاری مغناطیسی این توده SIµ 3542 می‌باشد. با توجه به مقادیر Km به دست آمده، تغییرات مقادیر پذیرفتاری مغناطیسی، بهترین انطباق را با پراکنش مگنتیت نشان می‌دهد. این توده گرانیتوئیدی در زمره گرانیت‌های فرومغناطیس قرار می‌گیرد. مقادیر ناهمگنی مغناطیسی (پارامتر P) برحسب درصد از 005/1 تا 2/17 تغییر می‌کند. مقادیر پارامتر شکل از 776/0- تا 868/0 تغییر می‌کند. بیضوی های مغناطیس از هر دو نوع کلوچه ای شکل و دوکی شکل می باشند، ولی سهم بیضوی های دوکی‌شکل بیشتر است. خطواره‌های مغناطیسی غالباً به سمت غرب آرایش نشان می‌دهند و بهترین خطواره مغناطیسی یا خطواره مغناطیسی میانگین، دارای راستای 250 و 20 درجه میل در همین راستا می‌باشد. برگوراه های مغناطیسی غالباً به سمت شرق شیب دارند و در ضمن از شیب کمی برخوردار هستند. با توجه به وضیعت سنگ شناسی (دانه ریز و دانه‌درشت بودن) و همچنین قطع‌شدگی گرانیتهای دانه درشت توسط گرانیتهای دانه ریز، این توده به دو قلمروA و B تقسیم شده است ولی رفتار خطواره ها و برگواره های مغناطیسی در هر دو قلمرو تقریباً یکسان است. با توجه به اینکه گرانیت‌های دانه ریز گرانیت‌های دانه‌درشت را قطع کرده‌اند، به نظر می‌رسد آنها در خلال دو مرحله، ولی تحت شرایط ساختاری تقریباً یکسان جایگزین شده‌اند. با توجه به روند آرایش یافتگی خطواره های مغناطیسی، مقادیر میل آنها و درنظر گرفتن ملاحظات سنگ شناسی، می‌توان گفت ماگمای سازنده توده گرانیتوئیدی حسن‌رباط، از بخش جنوب شرقی به سمت بالا صعود کرده و در راستای غرب – جنوب غرب گسترش یافته است.