چکیده: پرتودرمانی در برگیرنده همه روش های است که بتواند اندازه ویژه ای از تابش های یونیزان را به بافت-های بدخیم برساند با این فرض که حداقل آسیب به بافت های سالم رسانده شود. ما به دنبال یک روش ارزشمند و قابل اعتماد در اندازه گیری دُز جذبی هستیم و همین طور توانایی اندازه گیری توزیع دُز جذبی در سه بعد، که امروزه تنها روش دُزیمتری سه بعدی به کارگیری ژل های پلیمری حساس به پرتو می باشد. هدف از مطالعه حاضر، محاسبه مقدار افزایش دُز جذبی با حضور محلول نانوذرات طلا و نقره به طور یکنواخت، متمرکز در مرکز فانتوم و به صورت پوسته ای در اطراف فانتوم با عدد اتمی بالا در ژل پلیمر نوع نورموکسیک می باشد. بر اساس قوانین برهمکنش فوتون با ماده، احتمال جذب فوتوالکتریک تقریبا با توان سوم عدد اتمی ماده هدف، رابطه مستقیم و با توان سوم انرژی فوتون تابشی نسبت عکس دارد. از این رو، استفاده محلول نانوذرات طلا و نقره با عدد اتمی بالا به همراه پرتوهای فوتونی کم انرژی افزایش دُز جذبی را به همراه دارد. محاسبات به صورت آزمایشات تجربی و مونت کارلو برای تعیین دُز جذبی ناشی از چشمه ایریدیم-192 با کد MCNPX انجام شد. از ژل پلیمری نوع نورموکسیک به عنوان فانتوم برای اندازه گیری مقدار افزایش دُز جذبی با چیدمان محلول نانوذرات طلا و نقره در ژل پلیمر با غلظت های مختلف تحت تابش پرتوهای چشمه ایریدیم-192 قرار گرفتند، استفاده شد. نتایج و بررسی های این مطالعه که به صورت شبیه سازی و آزمایشات تجربی به دست آمدند، نشان می-دهند که بهینه غلظت محلول نانوذرات طلا و نقره در ژل پلیمر نوع نورموکسیک به طور یکنواخت و پوسته ای برای رسیدن به بیشینه مقدار دُز جذبی در غلظت mM 1.5 با افزایش 0.24 درصد در حالتی که محلول نانوذرات به طور یکنواخت هستند و 20 درصد هنگامی که محلول نانوذرات به صورت پوسته ای در اطراف فانتوم قرار می گیرند، در انرژی MeV 1 می باشد. نتایج نشان می دهد ژل پلیمر نوع نورموکسیک همانند فانتوم آب می توان به عنوان فانتوم بافت نرم بدن انسان قرار گیرد و اضافه شدن محلول نانوذرات طلا و نقره با عدد اتمی بالا و غلظت به دست آمده می تواند بیشترین افزایش دُز را به همراه داشته باشد که از این روش برای انجام مطالعات کلینیکی می توان استفاده کرد.