چکیده: سیستم‌های رادیوگرافی با پرتو x از دیر باز تا‌ کنون در زمینه‌های مختلف مانند صنعت، بلورشناسی با پرتو x‌، کشاورزی، پزشکی و غیره کاربرد‌های فراوان دارند. به دلیل یون‌ساز بودن این پرتوها از لحاظ ایمنی تابش می‌توانند برای سلامتی کارکنان و افراد عادی خطر‌ساز باشند. در این پایان‌نامه با یک بازنگری و صحت‌سنجی به بررسی تاثیر حفاظ‌های سربی که برای حفاظت کارکنان و بیماران و پرسنل بخش‌‌ رادیوگرافی استفاده می‌شود، پرداخته شد. در مرحله‌ی اول کار با دزیمتری تجربی از پرتو‌های حاصل از رادیولوژی عمومی در بیمارستان شروع شد، که برای انرژی‌های 60 تا 120 کیلو‌ ولت بدون استفاده از روپوش‌های حفاظ سربی مقدار دز قابل ملاحظه و بیش از 100μ Sv/h را برای هر اسکن در محدوده‌ی زمانی 1 ثانیه مشاهده گردید، و برای دزیمتری در حضور روپوش سربی برای انرژی بالاتر از 100کیلوالکترون ولت نیز عبور قابل ملاحظه‌ای مشاهده شد. لذا توسط کد MCNPX طراحی حالت مشابه جهت بهبود و جایگزینی در طراحی حفاظ‌های سربی ارائه گردید. در مرحله‌ی‌دوم با ثبت پارامتر‌ها از سیستم توموگرافی کامپیوتری واقعی به شبیه‌سازی اتاق و این سیستم توسط کد MCNPXو فانتوم محاسباتی Mird به جهت ارزیابی دُز جذبی کارکنان و بیماران برای انرژی‌های80 تا 140keV انجام شد، که بر اساس نتایج بدست آمده از محاسبات و شبیه‌سازی‌های عددی مقدار دز دریافتی به مثانه در اسکن از ناحیه‌ی شکم در فانتوم بیمار نسبت به سایر بافت‌های حساس به پرتو مشاهده شد، لذا با طراحی حفاظ‌های سربی در ضخامت‌های 1/5، 2/5 و 3/5 میلی‌متر در پایان به عنوان یک روش بازنگری شده و تکنیکی برای بهبود کاهش میزان دز دریافتی به بیماران ارائه گردید، که بیانگر الزامی بودن استفاده از حفاظ یا پرده‌ی سربی به صورت اصلاح شده در نحوه‌ی کاربرد و اعمال آن برای حفاظت و ایمنی پرتو بیماران تحت آزمون سی‌تی در این محدوده‌ انرژی‌ها است.