چکیده: در این پایان‌نامه به بررسی دسته‌ای از کدهای LDPC که ماتریس کنترل توازن آن‌ها شامل بلوک‌هایی از ماتریس‌های جایگشت‌ آفین و یا ماتریس صفر هستند، می‌پردازیم. این کدها، کدهای LDPC جایگشتی آفین، یا به اختصارکدهای آفین نامیده می‌شود. شرط لازم ‌و کافی برای‌ اینکه یک کد APM-LDPC دارای دورهای با طول l که l >2 باشد را بیان می‌کنیم‌ و ‌‌یک الگوریتم قطعی برای تولید کدهای LDPCآفین با طول دور داده شده، ارائه می‌کنیم. کدهایAPM-LDPC، برخلاف کدهای شبه ‌دوری نوع‌ اول که برای ماتریس پایه با درایه‌های تمام یک با وزن ستونی J دارای حداکثر کمترین فاصله(J+1)! و کمر 12 هستند، دارای کمترین فاصله و کمر بالاتر می‌باشند. علاوه‌براین طول کدهای APM-LDPC در مقایسه با طول کد‌های شبه ‌دوری کمتر می‌باشد. مزیت دیگر کدهای APM-LDPC این است که این کدها نسبت به کد‌های شبه ‌دوری دارای توزیع دوری کمتری می‌باشند. اگرچه میزان حافظه مورد نیاز برای کدگذاری کدهای APM-LDPC دو برابر کدهای شبه ‌دوری‌‌‌‌ است، اما نتایج شبیه سازی نشان می‌دهد، که کدهای APM-LDPC نسبت به کدهای شبه‌ دوری حتی در کمرهای کوچکتر عملکرد بهتری دارند.