چکیده: کنترل کیفیت آماری از مباحث مهم و کاربردی علم آمار می‌باشد که بخشی از آن به شاخص‌های کارایی و ناکارایی مربوط می‌شود. شاخص‌های کارایی و ناکارایی فرایند ابزارهای مفیدی برای میزان سنجش کیفیت محصول و وضعیت فرایند با استفاده از تجزیه و تحلیل کارایی فرایند می‌باشند. ارجحیت استفاده از شاخص‌های ناکارایی، تفکیک اطلاعات به دو شاخص عدم دقت و عدم درستی است. از طرفی شاخص ناکارایی در برخی موارد قادر به بیان درست ناکارایی (یا کارایی) فرایند نیست. از این رو، تعمیمی از شاخص ناکارایی معرفی شد که می‌تواند این مشکل را مرتفع سازد. حال، در شرایطی که داده‌ها دقیق نیستند، می‌توان از منطق فازی بهره گرفت. در این صورت، نمی‌توان از شاخص‌های ناکارایی معمولی استفاده کرد، بنابراین برای استفاده از این شاخص‌ها در محیط فازی، ابتدا باید برآورد فازی شاخص‌های عدم دقت و عدم درستی محاسبه شود. در این پایان‌نامه، برای این امر، دو حالت در نظر گرفته‌ایم. حالت اول، زمانی که حدود مشخصات و مقدار هدف فازی نیستند و حالت دوم، زمانی که حدود مشخصات و مقدار هدف فازی هستند. در پایان، با ارائه مثال واقعی، کاربرد این دو شاخص ناکارایی فازی را در صنعت بررسی کرده و با یکدیگر مقایسه می‌نماییم.