چکیده: یک شرایط با N بازیکن در نظر بگیرید که در آن بعضی از بازیکنها از یک ائتلاف با یک هدف جمعی خاص میآیند. بازیهای ساده برای مدلسازی سیستمها استفاده میشوند و تصمیم میگیرند که آیا ائتلاف موفق بوده (برد) یا خیر (باخت). یک بازی ساده را میتوان بهعنوان یک تابع بولی یکنوا نگاه کرد. ابعاد یک بازی ساده، کوچکترین عدد صحیح مثبت d است بهطوری که بازی ساده میتواند بهعنوان تقاطع d تابع آستانهای تعریف شود؛ جایی که هر تابع آستانهای از یک مقدار آستانه و وزنهای n استفاده میکند. در این پایاننامه، کران بالا و پایین برای بُعد بازیهای ساده مورد مطالعه قرار میگیرد. در این رابطه کران بالای ارائهشده توسط تیلور و زویکر ارائه خواهد شد، این کران بالا بیان میکند که بُعد یک بازی ساده حداکثر، تعداد اعضای خانوادهٔ ائتلافهای ماکسیمال باخت است، سپس این کران بهطور چشمگیری به تعداد اعضای یک کد پوششی دودویی با اندازهٔ n و شعاع 1 بهبود پیدا میکند. موضوع دیگری که در این پایاننامه مورد بررسی قرار میگیرد، مسئلهٔ بازی کلاه است. بهکمک کدهای پوششی تعدادی از استراتژیهای بهینه برای بازی کلاه در هر دو حالت متقارن و نامتقارن ارائه خواهد شد.