چکیده: هدف اصلی این مطالعه، سنجش و مقایسه رفاه اجتماعی استان‌های مختلف و بررسی اثر متغیرهای کلان اقتصادی بر سطح رفاه اجتماعی طی سال های 1385 تا 1397 است. با توجه به چندبعدی بودن رفاه در این تحقیق جهت مقایسه رفاه اجتماعی استان‌ها از شاخص مرکب مصنوعی رفاه اجتماعی (AC-SWI) استفاده شده است. سطح سلامت جامعه، میزان حمایت های اجتماعی، محیط فیزیکی زندگی، وضعیت کار و اشتغال، میزان دانش و شناخت (آموزش)، سطح درآمد و ثروت، فراغت و تفریح ابعاد یا مؤلفه‌های اصلی شاخص رفاه اجتماعی است. ساخت شاخص مرکب مصنوعی رفاه اجتماعی با رویکرد فاصله پنا P2-Distance و با نرم افزار R در دو مرحله انجام شده است. در مرحله اول شاخص ها (مؤلفه ها فرعی) تشکیل دهنده هر یک از مؤلفه‌های اصلی شاخص AC-SWI تجمیع شده است. در مرحله دوم شاخص های اصلی تشکیل دهنده AC-SWI تجمیع شده است. نتایج مقایسه وضعیت رفاه استان‌ها طی دوره تحقیق نشان می‌دهد که رفاه اجتماعی استان سیستان بلوچستان بیشترین افزایش را داشته ولی رفاه اجتماعی استان یزد بیشترین کاهش را داشته است. در سال 1397 جایگاه استان‌های یزد، سمنان و ایلام در پایین جدول رتبه‌بندی رفاه اجتماعی است و جایگاه استان‌های چهارمحال بختیاری، خوزستان و گلستان در بالای جدول رتبه‌بندی قرار دارد. تحلیل واریانس (ANOVA) شاخص مرکب مصنوعی رفاه اجتماعی برآورد شده استان‌ها نشان می‌دهد که اثرات ثابت استانی و اثرات تقویمی تغییر سال بر سطح شاخص رفاه معنی دار است. همچنین نتایج حاصله از تخمین پارامترهای مدل رگرسیون پژوهش نشان می‌دهد که اثر متغیرهایی مانند ارزش‌افزوده استانی، نرخ ارز، نرخ بهره، سطح عمومی قیمت های مصرف کننده بر سطح رفاه معنی دار است.