چکیده: نقش انرژی در جهت رفاه و توسعه اقتصادی کشورها اهمیت موضوع انرژی را بیش‌ازپیش نمایان می سازد. با توجه به اینکه در ایران هنوز اطلاعاتی در خصوص اثرات انواع انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر رفاه اقتصادی ایران وجود ندارد، هدف اصلی این مطالعه تأثیر مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر رفاه اقتصادی در ایران است. برای تحلیل موضوع از مدل‌ اقتصادسنجی پانل دیتا (Panel Data) طی سال‌های 1398-1379 برای همه استان های ایران و همچنین برای تعیین وجود روابط کوتاه‌مدت و بلندمدت بین متغیرهای مدل در یک سری زمانی ، از مدل خودرگرسیون با وقفه توزیع‌شده (ARDL)و روش یکپارچه‌سازی طی سال‌های 1397-1360 استفاده ‌شده است. نتایج نشان داد که انواع انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر طبق روش پانل دیتا تأثیر مثبت و معنی‌داری بر رفاه اقتصادی استان های ایران دارند. همچنین نتایج بر اساس مدل توزیع‌شده خود رگرسیون متناوب (ARDL)، نشان می دهد سرعت اصلاح مدل تصحیح خطا نسبتاً زیاد است و این مدل قادر است 61 درصد خطای عدم تعادل کوتاه‌مدت را در هر دوره برای دستیابی به تعادل بلندمدت تنظیم کند. براساس برآوردها، رابطه بین رفاه اقتصادی، تولید ناخالص داخلی حقیقی، نیروی کار، توزیع درآمد(ضریب جینی)و انواع منابع انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر(مصرف انرژی خورشیدی، باد، آب، زمین‌گرمایی، نفت، گاز و بنزین) در کوتاه‌مدت و بلندمدت در حال افزایش است. همچنین بر اساس نتایج متغیرهای نیروی کار، تولید ناخالص داخلی حقیقی، توزیع درآمد(ضریب جینی) و انواع منابع انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر) مصرف خورشید، باد، آب، زمین گرمایی ، نفت، گاز و بنزین(، موجب افزایش رفاه اقتصادی در بلندمدت می-شود، به‌طوری‌ که میزان افزایش یک ‌درصدی در متغیرهای برون‌زای تحقیق به ترتیب منجر به افزایش 85/0، 66/0، 45/0، 61/0، 56/0، 36/0، 31/0، 72/0، 76/0 و 34/0 درصدی در رفاه جامعه خواهد شد. با وجود وفور نسبی انرژی های تجدیدناپذیر(نفت و گاز) در کشور و عدم استفاده بهینه از آن‌ها، مثبت شدن اثر انرژی های تجدیدپذیر بر رفاه اقتصادی حاکی از آن است که استفاده از این نوع انرژی ها در کنار انرژی های تجدیدناپذیر منجر به افزایش رفاه اقتصادی جامعه خواهد شد.