چکیده: در عصر حاضر عملکرد مؤسسات مالی به خصوص بانک ها نقش مهمی در نظام مالی و اقتصاد کشور ایفا می-کند. تخصیص بهینه منابع و بهبود در عملکرد بانک ها مستلزم ارزیابی مستمر کارایی آن ها است. بانک های کارآمد در مقایسه با بانک های ناکارا سود بیشتری تولید می کنند. بنایراین هر چه نظام مالی یک کشور کارآمد تر باشد، آن کشور از نظر اقتصادی پیشرفته تر است از این رو مطالعه و ارزیابی کارایی در سیستم بانکی از اهمیت زیادی برخوردار است. تا کنون روش های متفاوتی برای ارزیابی کارایی بکار گرفته شده اند. از جمله این روش ها تکنیک تحلیل پوششی داده ها است که با استفاده از ورودی ها و خروجی های وزن دار شده کارایی هر واحد را ارزیابی می کند. هدف از این پژوهش ارزیابی کارایی 14 بانک منتخب در صنعت بانکداری ایران طی سال های مالی 1399-1389، با بکارگیری تکنیک تحلیل پوششی داده ها است. برای این منظور از مدل های سنتی، مدل جمعی و مدل ضربی تحلیل پوششی داده ها تحت دو فرض بازده ثابت و بازده متغیر نسبت به مقیاس استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که امتیاز کارایی بانک های خصوصی در مقایسه با بانک های دولتی و نیمه دولتی بهتر است. همچنین از آنجایی که مدل ضربی تحلیل پوششی داده ها نسبت به سایر مدل ها سازگاری بیشتری با مبانی اقتصاد تولید دارد نسبت به سایر مدل ها قدرت تشخیص بالاتری دارد و نتایج ارائه شده توسط این مدل به واقعیت نزدیک تر است.