چکیده: با توجه به شرایط پیچیده و رقابتی جهانی کنونی در جهان امروز در صنعت بانکداری، دستیابی به مزیت رقابتی پایدار بسیار دشوار است، ازاین‌رو این پژوهش باهدف بررسی تأثیر جهت‌گیری استراتژیک بر روی مزیت رقابتی پایدار با تعدیل گری قابلیت بازاریابی در بانک‌های خصوصی شهر مشهد با روش معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری این پژوهش برابر است با کلیه شعب بانکی خصوصی در شهر مشهد به تعداد 364 شعبه، که بر اساس فرمول کوکران و با توجه به جدول مورگان متناسب با حجم جامعه، 187 شعبه بانکی با استفاده از روش نمونه‌گیری، تصادفی طبقه‌ای ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها عبارت است از پرسش‌نامه جهت‌گیری استراتژیک و قابلیت بازاریابی تئودوسیو (2012) و پرسش‌نامه مزیت رقابتی از سعیدی (2014)، که روایی و پایایی آن بر اساس نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها و مقادیر خروجی مدل اندازه‌گیری در نرم‌افزار اسمارت – پی آل اس، موردبررسی قرار گرفت. مقادیر حاصله حاکی از آن بود که ابزار سنجش از روایی (همگرا، واگرا) و پایایی (ظاهری، ترکیبی، اشتراکی) مطلوبی برخوردار می‌باشد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با کمک آمار توصیفی نشان داد که میانگین تمامی متغیرهای موردبررسی در پژوهش (شامل؛ جهت‌گیری استراتژیک و ابعاد آن، مزیت رقابتی و ابعاد آن و قابلیت بازاریابی) در سطح مطلوبی قرار دارد. هم‌چنین پس از آزمون فرضیات مشخص شد که قابلیت بازاریابی تأثیر جهت‌گیری استراتژیک بر روی مزیت رقابتی پایدار شعب بانکی خصوصی شهر مشهد را به‌طور مثبت تعدیل می‌کند و هم‌چنین نتایج به‌طور اخص نشان داد که ابعاد جهت‌گیری استراتژیک (شامل؛ هزینه گرایی، مشتری مداری، رقیب گرایی و نوآوری گرایی) و قابلیت بازاریابی بر روی مزیت رقابتی پایدار تأثیر مثبت می‌گذارد. لذا به دنبال نتیجه حاصله به مدیران و برنامه ریزان پیشنهاد می‌شود که جهت‌گیری استراتژیک و قابلیت بازاریابی خود را ارتقاء دهند.