چکیده: هدف: کاهش توده عضلانی یکی از عوارض جانبی بیماری دیابت میباشد که ممکن است از طریق تنظیم مقادیر قند خون توسط ورزش و یا مکملهای گیاهی به تاخیر بیفتد. هدف از تحقیق حاضر، تاثیر وانادیوم و استویا به همراه فعالیت استقامتی بر بافت عضله همسترینگ رتهای نر ویستار دیابتی نوع 1 روش: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی بود. در این پژوهش تعداد 35 سر رت نر (10±180گرم)، به 7 گروه: کنترل، دیابتی، دیابتی+تمرین، دیابتی+وانادیوم، دیابتی+تمرین+وانادیوم، دیابتی+استویا و دیابتی+تمرین+استویا تقسیم شدند. جهت القای دیابت نوع 1، استرپتوزوتوسین (55 میلیگرم/کیلوگرم) درون صفاقی تزریق شد، و عصاره وانادیوم (1میلیگرم/میلیلیتر) در آب روزانه محلول گردید. برنامه تمرین استقامتی شامل هشت هفته دویدن، و 5 روز در هفته بود، که با زمان 15 دقیقه و سرعت 20 متر/دقیقه آغاز، و به 35 دقیقه و سرعت 30 متر/دقیقه در هفته پایانی رسید. تغییرات هیستوپاتولوژی در بافت عضله با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی گردید. بهمنظور نرمالسازی داده‌های پارامتریک از آزمون کلموگروف-اسمیرنف و جهت تجزیه تحلیل آنها، آزمون یک طرفه آنوا با تست تعقیبی بونفرونی، و برای داده‌های ناپارامتریک آزمون کروسکال والیس (05/0≥ p) بکار گرفته شد. یافتهها: مقادیر وزن بدن در هر شش گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل سالم (001/0= p)، در گروه وانادیوم+ورزش در مقایسه با وانادیوم (01/0= p)، و در گروه استویا+ورزش در مقایسه با استویا (04/0=p )، کاهش معناداری یافت. در گروه دیابتی، تغییرات خفیف تعداد و اندازه سلولها، با اجرای ورزش و همراه با وانادیوم و استویا، و مصرف استویا، و نیز دژنراسیون سلولها، توسط ورزش و همراه با وانادیوم و استویا، و مصرف وانادیوم و استویا بهبود پیدا کرد. نتیجه گیری: بهنظر میرسد که اجرای هشت هفته فعالیت استقامتی، مصرف استویا و وانادیوم بر تنظیم وزن بدن و نیز بهبود تخریبات همسترینگ ناشی از دیابت موثر باشند.