چکیده: هدف: هدف از تحقیق حاضر، مقایسه اثر هشت هفته فعالیت ورزشی استقامتی و تمرینات عضلات تنفسی بر عملکرد ریوی مردان کوهنورد بود. روش: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی و شامل پیش آزمون و پس آزمون بود. نمونه آماری این پژوهش را مردان کوهنورد دانشگاه صنعتی شاهرود، با دامنه سنی 55-38 سال و BMI (2kg/m 76/0± 82/23) تشکیل دادند که به صورت تصادفی به 3 گروه 10 نفری: 1- تمرینات استقامتی 2- تمرینات عضلات تنفسی (دستگاه مکانیکی PowerBreathe) و 3- گروه کنترل تقسیم شدند. قبل و بعد از برنامه تمرینی از تمام آزمودنی‌ها آزمون اسپیرومتری و آزمون بروس گرفته شد. گروه 1 تمرینات استقامتی به مدت 8 هفته که شامل 3 جلسه در هفته و در هر جلسه به مدت 50 دقیقه (10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه دویدن با شدت 55 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره در یک پیست دو و میدانی و 10 دقیقه سرد کردن) بود، انجام دادند. گروه 2 نیز به مدت 8 هفته تمرین خود را با انجام 30 تنفس کامل در برابر دستگاه IMT threshold (دستگاه مکانیکی PowerBreathe) انجام دادند. از آزمون T وابسته برای ارزیابی تفاوت درون گروهی، آزمون ANOVA یک طرفه برای ارزیابی تفاوت بین گروهی و آزمون تعقیبی بونفرونی هم برای تشخیص گروه هایی که در آزمون ANOVA تفاوت ایجاد کرده بودند، سطح معناداری 05/0P < استفاده شد. یافته ها: شاخص های تنفسی SVC (0001/0P=)،FVC (009/0P=)، FEV1 (006/0P=)، PEF (003/0P=)، MVV (011/0P=)، 75%-25% FEF (0001/0P=) و شاخص VO2max (046/0(P= در گروه تمرینات عضلات تنفسی تفاوت معناداری یافته است. در گروه تمرینات استقامتی نیز در شاخص های تنفسی SVC (03/0P=)،FVC (19/0P=)، FEV1 (021/0P=)،PEF (043/0P=)، MVV (024/0P=)، 75%-25% FEF (033/0P=) و شاخص VO2max (048/0(P= تفاوت معناداری ایجاد شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد، استفاده از تمرینات عضلات تنفسی (دستگاه مکانیکی PowerBreathe) و تمرینات استقامتی می تواند باعث بهبود عملکرد ریوی شود.