چکیده: اقتصاد مقاومتی یکی از مهم ترین دغدغه های کشور ایران در سال های اخیر بوده است، ازاین‌رو هدف از این پژوهش، طراحی مدل اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی بود. این مطالعه از نوع طرح های آمیخته اکتشافی است که در دو مرحلة کیفی و کمی انجام شده است. در مرحلة کیفی نمونه آماری شامل 30 نفر از اساتید و نخبگان آگاه از موضوع پژوهش بودند. برای گردآوری داده‌ها در مرحلة کیفی از مصاحبة عمیق با نمونه ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در مرحلة کیفی از روش داده بنیاد و به شیوة گلیزر (1992) استفاده شد که طی سه مرحلة کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام شد. روایی آن توسط متخصصان تأیید و پایایی درونی با روش توافق درون موضوعی معادل 87% به دست آمد که بر سلامت آن صحه می گذارد. نمونه آماری در بخش کمی برای انجام تحلیل عاملی اکتشافی شامل 376 نفر و برای انجام تحلیل عاملی تأییدی شامل 364 نفر از اعضاء هیئت‌علمی رشتة علوم ورزشی و رشتة اقتصاد دانشگاه‌ها، مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها و ادارة کل وزارت علوم، کارشناسان تربیت‌بدنی دانشگاه ها و افراد متخصص در حوزة اقتصاد و آشنا به موضوع پژوهش بودند که بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در مرحلة کمی، پرسش نامه های محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن-ها را گروهی از اساتید صاحب‌نظر دانشگاهی تأیید کردند. برای محاسبة پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد (0/98=α). برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کمی پژوهش از بستة نرم‌افزاری SPSS 19 به‌منظور انجام آمار توصیفی و تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریماکس و نرم‌افزار لیزرل جهت انجام تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج کدگذاری باز حاکی از آن بود که 199 نشان می توانند در اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی مؤثر باشند. سپس، در مرحلة کدگذاری محوری، نشان ها در 33 مفهوم طبقه بندی شدند. درنهایت، 8 مقولة شناسایی‌شده حاصل از کدگذاری انتخابی شامل مقولة قانون مداری، مدیریت مصرف، آموزش و اطلاع‌رسانی، تحرک و پویایی، توسعه اجتماعی، مشارکت فعال، اتکای به خود و برنامه‌ریزی طبقه‌بندی شدند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد، 68 گویه در خصوص عوامل اصلی اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی در 8 بعد دسته بندی شدند. همچنین نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که شاخص های کلی برازش مدل ساختاری در وضعیت مطلوبی قرار دارند، بنابراین، پرسشنامه 68 سؤالی به دست آمده، مقیاس مناسبی برای سنجش اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی است. علاوه بر این، میزان اهمیت عامل ها از دیدگاه آزمودنی ها بررسی شد. بر این اساس مدیریت مصرف با میانگین 0/47 ± 4/29، مشارکت فعال با میانگین 0/53 ± 4/11، برنامه‌ریزی با میانگین 0/58 ± 4/08 مهم ترین عوامل اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی شناخته شدند؛ بنابراین، دانشگاه ها می بایست به مدیریت مصرف، مشارکت فعال و برنامه‌ریزی توجه بیشتری نمایند تا در راستای رسیدن به آرمان ها و رویکردهای اقتصاد مقاومتی در حوزة ورزش دانشگاهی گام بردارند. همچنین با توجه به یافته‌های پژوهش، راهکارهایی شناسایی شدند که می توان با تقویت آن ها موجب توسعة ورزش دانشگاهی کشور شد، علاوه بر این سیاست گذاران تربیت بدنی آموزش عالی کشور می توانند از نشان ها، مفاهیم و مقوله های شناسایی‌شده در برنامه‌ریزی های آتی خود برای عملیاتی شدن اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی استفاده کنند.