چکیده: پژوهش حاضر به بررسی عوامل شهری مؤثر بر فعالیت بدنی شهروندان در فضاهای باز شهرستان نیشابور می‌پردازد. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی است. این تحقیق از نوع آمیخته اکتشافی است؛ بدین ترتیب که ابتدا از روش کیفی و از طریق مرور ادبیات پژوهش و انجام مصاحبه با کارشناسان و متخصصان، عوامل شهری مؤثر بر فعالیت بدنی شناسایی شدند و سپس در بخش کمی اولویت‌بندی و تحلیل عاملی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل کارشناسان و صاحب‌نظران رشته تربیت‌بدنی، مهندسین شهری و افرادی بودند که در فضاهای باز شهری فعالیت بدنی انجام می دادند. در این بخش، از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد که داده ها با 15 مصاحبه به اشباع نظری رسید. با تحلیل مصاحبه‌ها 2 مقوله اصلی عوامل فیزیکی و اجتماعی و 5 مقوله فرعی شامل دسترسی و موقعیت مکانی، ایمنی و امنیت، زیبایی‌شناسی، الگوبرداری و شبکه اجتماعی شناسایی شدند. جامعه آماری در بخش کمّی نامشخص و شامل افرادی می‌شد که در فضاهای باز به فعالیت بدنی می‌پرداختند؛ روش نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس بود و طبق گفته کلاین (2010) حجم نمونه در تحلیل عاملی برای هر متغیر 2 تا 10 برابر نمونه لازم است که ده برابر تعداد گویه های ما 340 می-شود ولی به دلیل احتمال مخدوش بودن برخی پرسشنامه‌ها در انتها 391 پرسش‌نامه پر گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه محقق ساخته حاصل از مرحله کیفی پژوهش بود. این پرسش‌نامه از 5 مؤلفه و 34 سؤال تشکیل‌شده است. پیش از اعمال پرسش‌نامه‌، ابتدا اطلاعات مربوط به روایی صوری و محتوایی پرسش‌نامه بر اساس امتیازدهی خبرگان بررسی و سپس پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ (0/9) تأیید شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده بیشترین درصد اولویت‌بندی متغیرها به زیبایی‌شناسی با 25% و کمترین آن به شبکه اجتماعی با 15% تعلق‌گرفته است. همچنین نتایج حاصل نشان داد که محیط فیزیکی بر امنیت و ایمنی، زیبایی‌شناسی، دسترسی و موقعیت مکانی تأثیر مثبت و معناداری دارد (در سطح 0/001)، از سوی دیگر عوامل اجتماعی نیز تأثیر مثبت و معناداری بر روی الگوبرداری، شبکه اجتماعی دارد درنهایت با توجه به نتایج حاصل عوامل شهری تأثیر به سزایی در فعالیت بدنی شهروندان در فضاهای باز عمومی دارند. بر اساس یافته‌های این پژوهش، توجه بیشتر کارشناسان بر دو متغیر فیزیکی و اجتماعی برای افزایش فعالیت بدنی شهروندان در فضای باز لازم است.