چکیده: مقدمه : بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی سندروم متابولیک مجموعه ای از ریسک فاکتورهایی است که می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع2 شود و سندروم متابولیک با عوامل خطر متعدد قلبی و عروقی شامل اختلال تنظیم قند خون، بالا بودن تری گلیسیرید ،افزایش فشار خون، کاهش HDL و چاقی با توزیع مرکزی شناخته می شود (1). از آنجایی که پژوهش های زیادی در زمینه بررسی ارتباط بین فعالیت بدنی و سندروم متابولیک وجود دارد و با توجه به اینکه برطرف کردن موانع حضور در فعالیت های ورزشی برای افراد در این زمینه می تواند تاثیرگذار باشد در این تحقیق تاثیر تمرینات ترکیبی و شرایط حضور در فعالیت بدنی به صورت خودکنترل و تحت کنترل برای افراد دارای سندروم متابولیک مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. روش شناسی : جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان مقطع ابتدائی شهرستان شاهرود که دارای اضافه وزن و چاق هستند تشکیل می دهد. به منظور طبقه بندی چاقی از محاسبه شاخص توده بدنی (وزن تقسیم بر مجذور قد) استفاده می شود . بر اساس شاخص توده بدنی صدک های بین صدک 15 تا 85 وضعیت طبیعی، بین صدک 85 تا 95 در معرض خطر چاقی (دارای اضافه وزن)و بیشتر از صدک 95 به عنوان افراد چاق ارزیابی شدند و معیار سنجش ما برای ورود افراد به این پژوهش بود. تعداد 48 نفر از کودکان مقطع ابتدائی که به صورت تصادفی در سه گروه 16 نفره قرار گرفتند . گروه اول به مدت 8 هفته تمرینات گروهی تحت کنترل مربی را در سالن ورزشی انجام دادند. گروه دوم با پروتکل تمرینی مشترک در همین فاصله زمانی تمرینات خود کنترلی در منزل را انجام دادند و گروه سوم نیز گروه کنترل بود که در این بازه زمانی بدون اعمال هیچ نوع برنامه تمرینی بودند و فعالیتهای معمول روزانه خودشان را انجام دادند. کلیه آزمودنی ها قبل از ورود به مطالعه با پر کردن فرم اطلاعات فردی و مراجعه به پزشک معتمد از نظر سلامتی مورد بررسی قرار گرفتند و افرادی که دچار بیماری های خاص بودند یا سابقه بیماری های قلبی و عروقی داشتند از مطالعه خارج شدند. مداخله بر مبنای ترکیبی از تمرینات هوازی و مقاومتی برای کاهش وزن است ، هر دو گروه تحت کنترل و خود کنترل به طور مشترک و با شرایطی متفاوت (گروه تحت کنترل : با نظارات مربی و در سالن ورزشی و گروه خودکنترل : در منزل و با نظارت والدین) برنامه تمرینی خود را انجام دادند.اندازه گیری محیط دور کمر و وزن آزمودنی ها و برخی آزمایش های خونی شامل : (سطوح LDL و HDL ،سطح قند خون ناشتا،میزان تری گلیسیرید ناشتا و همچنین میزان فشار خون سیستولی و دیاستولی) با رعایت حداقل 12 تا 14 ساعت ناشتا در آزمایشگاه واحدی قبل از شروع و بعد از پایان 8هفته تمرین انجام شده است.از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه برای مقایسه تغییرات شاخص های مورد نظر بین سه گروه استفاده شده است. نتایج آزمون‌ها نیز در سطح معناداری 0/05 بررسی شد. نتایج: - بین سطوح LDL و سطوح HDL در سه گروه تمرین با مربی، تمرین در منزل و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد. (p<0/05) - بین اندازه دور کمر در سه گروه تمرین با مربی، تمرین در منزل و کنترل تفاوت معناداری وجود ندارد. (p>0/05) - همچنین بین میزان تری‌گلیسیرید و فشار خون سیستولی آزمودنی ها در قبل و بعد از تمرینات، تفاوت معنادار وجود دارد. (p<0/05) ولی بین سطوح قند خون ناشتا در دو گروه تمرین تحت کنترل و تمرین در منزل تفاوت معناداری وجود ندارد. (p>0/05) این یافته ها نشان می دهد که انجام تمرینات ورزشی منظم خود کنترل و تحت کنترل با حضور مربی هر دو بر بهبود شاخص های مرتبط با سندروم متابولیک تاثیر داشته است.