چکیده: مقدمه: به‌تازگی بررسی اثر روش‌های تمرینی گوناگون، به‌ویژه تمرین تناوبی با شدت زیاد، بر عوامل خطرزای ناشی از چاقی گسترش چشمگیری یافته است.آدیپونکتین هورمون مترشحه بافت چربی است که به‌عنوان عامل ضد دیابت و ضد آترواسکلروز مطرح است ، مقدار درگردش خون آدیپونکتین در بیماران مبتلا به ناراحتی سرخرگ کرونر، مردان چاق مبتلا به بیماری دیابت نوع 2 و نیز افراد چاق کمتر است .هدف این پژوهش بررسی اثر 8 هفته تمرین تناوبی کم‌حجم با شدت بالا (HIIT) بر سطوح آدیپونکتین سرمی در نوجوانان دارای سندروم متابولیک بود. مواد و روش‌ها: جامعه آماری شامل دانش آموزان چاق ودارای سندروم متابولیک سنین 15 تا17 سال بودند که بعد از اطلاعیه ای که به مدارس داده شد داوطلب شرکت در تحقیق شدند و بعد از مراجعه و بررسی لازم از لحاظ داشتن شرایط ازجمله داشتن سندروم متابولیک(که با گرفتن آزمایش خون وبررسی بالینی مشخص شدند) ونداشتن سابقه بیماری برای شرکت در تحقیق انتخاب شدند.اندازه گیریهای ترکیب بدنی(نمایه توده بدن، درصدچربی بدن،نسبت دورکمربه باسن) وهمچنین نمونه‌گیری خونی 24 ساعت قبل و بعد از اتمام کار گرفته شد.و نمونه ها دردمای 80- برای آزمایش ها نگهداری شد. آزمودنی‌های این پژوهش 10 پسر دارای میانگین سنی 0.84 ±16.40 سال، وزن 7.17± 90.67 کیلوگرم، قد 5.00± 170.76 سانتی‌متر، نمایه توده بدنی (BMI) 2.09 ±31.10 کیلوگرم بر مترمربع بودند. طرح تحقیق به‌صورت نیمه تجربی و در یک گروه به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شد. پروتکل تمرینی به مدت هشت هفته تمرین تناوبی شدید به‌صورت 30 ثانیه دویدن با حداکثر سرعت و 30 ثانیه استراحت فعال در یک‌فاصله 20 متری به‌صورت رفت‌وبرگشت، با تواتر سه جلسه در هفته بود. پروتکل به‌صورت پیش‌رونده انجام شد و در هفته اول و دوم با 4 تکرار شروع، و در هفته هفتم و هشتم با هفت تکرار پایان یافت (هر دو هفته یک تکرار اضافه می‌شد). برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها آزمون کلوموگروف ـ اسمیرنف جهت اطمینان یافتن از نرمال بودن توزیع داده‌ها به کار گرفته شد. و بعدازاینکه مشخص شد متغیرها دارای توزیع نرمال هستند، از آزمون پارامتریک تی استیو دنت گروه‌های وابسته برای مقایسه میانگین‌های پیش و پس‌آزمون استفاده شد. سطح معناداری در این تحقیق 0.05 در نظر گرفته شد. یافته‌های پژوهش: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین کم‌حجم با شدت بالا (HIIT) باعث افزایش آدیپونکتین سرم(0.001= p) ، کاهش بعضی از فاکتورهای ترکیب بدن (0.001= p) %BF (0.008= p) , WHR (0.001= p) BMI نیمرخ لیپیدی و همچنین عوامل سندروم متابولیک (کاهش در (0.001= p) TG و افزایش در(0.001= p) HDL)، در نوجوانان چاق و دارای سندروم متابولیک شد. بحث و نتیجه‌گیری: به نظرمی رسد هرچه فشار متابولیکی و هزینه مصرف انرژی در حین اجرای این تمرینات بالاتر باشد به خاطر احتیاج به تولید انرژی بیشتر توسط سیستم انرژی ،آدیپونکتین بیشتری ترشح می‌شود .همچنین مدت‌زمان مراحل تمرین و مدت کل تمرین نیز باعث بالا رفتن سطح آدیپونکتین خون می‌شود. همچنین به نظر می‌رسد که این تمرینات به‌عنوان یک روش غیر دارویی، می‌تواند اثر مثبتی برافزایش مقدار آدیپونکتین و کاهش برخی عوامل خطر سلامتی وابسته به چاقی و سندروم متابولیک داشته باشد.