چکیده: فعالیت فیزیکی سنگ بنای یک شیوه زندگی سالم است. ورزش و فعالیت‌های بدنی منظم و سازمان‌یافته، عامل مؤثری در توسعه سلامتی، نشاط و شادابی تمامی اقشار جامعه است. شادابی و نشاط نوجوانان نیز که قشر عظیمی از جامعه را تشکیل می‌دهند، تضمین‌کننده سلامت روانی جامعه آتی خواهد بود. هدف از این پژوهش بررسی مشارکت ورزشی نوجوانان برمبنای تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده بود. جامعه آماری موردمطالعه در این پژوهش را کلیۀ دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول و دوم شهر دامغان تشکیل دادند (3426 نفر) که از بین آن‌ها 234 نفر به روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به‌عنوان نمونه موردمطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده آجزن (1986) استفاده گردید. برای تعیین روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه از نظرات 4 تن از اساتید مدیریت ورزشی کمک گرفته شد. سپس به‌منظور تعیین پایایی پرسشنامه یک مطالعه مقدماتی بر روی 30 دانش‌آموز شهر دامغان انجام گرفت که نتایج آزمون آلفای کرونباخ نشان داد که پرسشنامه از پایایی قابل قبولی برخوردار است (نگرش=0.78) (نیروهای ذهنی=0.75) (کنترل رفتاری درک شده=0.81) (قصد=0.82) (رفتار=0.76). برای آزمون فرضیه‌ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که نگرش و کنترل رفتاری درک شده نوجوانان بر قصد آن‌ها برای شرکت در فعالیت‌های ورزشی تأثیر مثبت و مستقیم دارد ولی هنجارهای ذهنی نوجوانان بر قصد آن‌ها برای شرکت در فعالیت‌های ورزشی تأثیر معنادار ندارد. از طرفی کنترل رفتاری درک شده نوجوانان بر رفتار آن‌ها برای شرکت در فعالیت های ورزشی تأثیر معناداری ندارد؛ درصورتی‌که قصد نوجوانان بر رفتار آن‌ها برای شرکت در فعالیت های ورزشی تأثیر مثبت و مستقیم دارد. درنهایت با توجه به مقادیر به‌دست‌آمده از شاخص‌های برازش، الگو در جهت تبیین و برازش از وضعیت مناسبی برخـوردار اسـت و شاخص ها، حاکی از تناسب مدل با داده های مشاهده‌شده است. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تئوری رفتار برنامه ریزی شده می تواند بخش عمده فعالیت جسمانی دانش آموزان را پیش بینی نماید. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده با تمرکز بر روی متغیر های آن می تواند نتایج ثمربخشی به همراه داشته باشد.