چکیده: زمینه و هدف: دیسمنوره ی اولیه یا قاعدگی دردناک در غیاب بیماری های خاص لگن، یکی از شایع ترین شکایات در طب زنان است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر 8هفته تمرینات ایروبیک و مصرف مکمل منیزیم بر دیسمنوره اولیه دختران دبیرستانی بود. روش شناسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که بر روی دانش آموزان 15-18 ساله ساکن خوابگاه و مبتلا به دیسمنوره اولیه شهرستان باخرز انجام شد. دانش آموزان به روش تصادفی ساده به چهارگروه: تمرین(15 نفر)، مکمل منیزیم(12نفر)، تمرین و مکمل منیزیم(15نفر)، کنترل(10نفر) تقسیم شدند. تمرینات هوازی به مدت 8هفته زیر نظر مربی بدنسازی انجام شد. آزمودنی های گروه منیزیم، روزانه یک عدد قرص منیزیم 250میلی گرمی را به مدت 8هفته مصرف کردند. آزمودنی های گروه ترکیبی( تمرین به همراه منیزیم )، هم در برنامه تمرین هوازی شرکت کردند و هم مکمل منیزیم را دریافت کردند. در گروه شاهد هیچگونه مداخله ای صورت نگرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل: پرسشنامه مشخصات فردی، مقیاس دیداری درد(VAS)، پرسشنامه اعتبار یابی شده اختلالات قاعدگی (MDQ)بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(V21) انجام شد. به منظور بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف – اسمیرنوف استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده از آزمون آماری تحلیل واریانس استفاده شد. سطح معنی داری a< 0.05 در نظر گرفته شده است. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که بعد از 8هفته مداخله، به طور چشمگیری علائم جسمی و روحی و میانگین شدت درد دیسمنوره اولیه در 3گروه تجربی(تمرین، مکمل منیزیم و گروه ترکیبی) بهبود یافته است. میانگین نمراتMDQ و میانگین نمرات VAS در همه گروه ها بجز گروه شاهد کاهش پیدا کرده بود(P<0/05). نتیجه‌گیری: انجام تمرینات هوازی و همچنین مصرف مکمل منیزیم ، باعث کاهش شدت دیسمنوره اولیه می شود. لذا با توجه به مقرون به صرفه بودن آنها، می توان به منظور کاهش شدت دیسمنورة اولیه استفاده شود.