چکیده: هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش استقلال شغلی و رابطه کارمند-سازمان در رضایت شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان چهارمحال بختیاری بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان این استان (160N= ) تشکیل دادند که از روش نمونه گیری تمام شمار استفاده گردید و 146 نمونه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استقلال شغلی جانگ(1995)، پرسشنامه رابطه کارمند-سازمان هون و گرونیگز (1999) و پرسشنامه رضایت شغلی هون و گرونیگز (1999) استفاده گردید. برای روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه ها از نظرات 10 تن از صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی کمک گرفته شد و برای تعیین روایی سازه پرسشنامه ها از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه ها یک مطالعه مقدماتی بر روی یک گروه 30 نفری از کارکنان (استقلال شغلی= 0.87)، (رابطه کارمند-سازمان= 0.90) و (رضایت شغلی= 0.81) انجام گرفت و نتایج آلفای کرونباخ نشان داد که پرسشنامه ها از پایایی قابل قبولی برخوردارند. برای آزمون فرضیه ها از همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد استقلال شغلی اثر مثبت و معناداری بر رابطه کارمند-سازمان دارد؛ همچنین استقلال شغلی اثر مستقیم و غیرمستقیم مثبت و معناداری بر رضایت شغلی را نشان داد، به طوری که رابطه کارمند-سازمان به عنوان یک متغیر میانجی در این مدل نقش ایفا می کند. از دیگر نتایج این پژوهش وجود اثر مستقیم و معنادار رابطه کارمند-سازمان بر رضایت شغلی بود. ضریب تعیین متغیرهای دروان زا نشان داد به ترتیب 45 درصد و 35 درصد از واریانس متغیرهای رابطه کارمند-سازمان و رضایت شغلی توسط متغیرهای برونزا قابل تبیین می باشد. در نهایت کلیه شاخص های برازش مدل نشان دهنده برازش مطلوب بودند.