چکیده: این پژوهش به مطالعه ارتباط بین عدالت سازمانی و اشتیاق شغلی با وفاداری سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان رضوی پرداخته است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات میدانی و از لحاظ ماهیت توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را تمامی کارکنان ادارات ورزش و جوانان ۲۷ شهرستان استان خراسان رضوی شاغل در سال ۱۳۹۷، ۲۸۰ نفر (بر اساس آمار کارگزینی سازمان) تشکیل دادند. تعداد ۱۲۵ نفر به صورت تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد شده سه قسمتی شامل پرسشنامه عدالت سازمانی هوف و مورمن (۱۹۹۳) با پایایی ۰/۸۳، وفاداری سازمانی لیندنرین (۲۰۰۴) با پایایی ۰/۸۸ و اشتیاق شغلی سالوناوا و شوفلی (۲۰۰۱) با پایایی ۰/۸۲ بود. روایی پرسشنامه ها نیز توسط ۱۰ نفر از صاحبنظران متخصص مدیریت ورزشی سنجیده شد. برای تعیین پایایی پرسش نامه ها از سه معیار بارهای عاملی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی مرکب، طبق نظر فورنل –لارکر (۱۹۸۱) بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که بین عدالت سازمانی و اشتیاق شغلی و همچنین اشتیاق شغلی و وفاداری سازمانی ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما بین عدالت سازمانی و وفاداری سازمانی کارکنان ارتباط معناداری دیده نشد. در واقع نقش میانجی اشتیاق شغلی در ارتباط بین عدالت سازمانی و وفاداری سازمانی تایید گردید که ادارات ورزش و جوانان می بایست به متغیر اشتیاق شغلی در بهبود سطح عدالت سازمانی و تاثیر آن بر وفاداری سازمانی افراد، توجه ویژه مبذول دارند.