چکیده: زغال‎سنگ یکی از مهم‎ترین منابع سوخت‎های فسیلی است که در صنایع فولاد و نیروگاه‎های برق کاربرد فراوانی دارد. یکی از جدی‎ترین خطرات در معدنکاری زغال‎سنگ، خطر خودسوزی زغال‎سنگ است. خودسوزی زغال‎سنگ به عوامل مختلفی بستگی دارد، که از جمله مهم‎ترین آن‎ها می‎توان به پارامترهای ذاتی زغال‎سنگ اشاره کرد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر ویژگی‎های ذاتی زغال‎سنگ بر میزان خودسوزی زغال‎سنگ در تعدادی از معادن زغال‎سنگ کرمان در ایران است. برای این منظور نمونه‎های زغال‎سنگ از 6 معدن زغال‎سنگ کرمان (هشونی، پابدانا اصلی، اسداباد زیرزمینی، هجدک، همکار و گلتوت) جمع‎آوری و مشخصه‎های نمونه‎های زغال‎سنگ مشخص شد. در این مطالعه به منظور تعیین میزان تمایل به خودسوزی برای نمونه‎های زغالی مختلف با توجه به خواص ذاتی زغال‎سنگ، از آزمایش دمای نقطه تقاطعی (CPT) استفاده شد. مقادیر CPT برای نمونه‎های مختلف محاسبه شد و ارتباط بین ویژگی‎های ذاتی زغال‎سنگ و مقادیر CPT تعیین شد. نتایج نشان داد که معدن اسدآباد زیرزمینی و گلتوت دارای پتانسیل بالای احتراق خودبه خودی هستند. این نتایج همچنین نشان داد که افزایش میزان رطوبت، پیریت، ویترینیت و لیپتینت باعث افزایش تمایل به احتراق خودبه‎خودی در این معادن می‎شود.