چکیده: امروزه پیشرفت تکنولوژی از یک سو و افزایش روزافزون جمعیت و نیاز آنان به خدمات بیشتر از سوی دیگر، باعث افزایش درخواست برای فضاهای عمومی شده است. یکی از این فضاهای زیرزمینی شامل تونل-ها است که در صنایع و علوم مختلف از قبیل معدن، راه و راه آهن، سدها، انتقال آب، فاضلاب شهری، مترو، مقاصد نظامی و دفاعی و ذخیره سازی نفت و سایر موارد استفاده می شوند. برای اجرای هر کدام از این تونل ها، امکان بروز پیشامدهای نامطلوب مانند: خطر، خسارت های مالی و صدمات جانی است که هرکدام احتمال وقوع خاصی دارند و می تواند بر روی پروژه تونل سازی اثرگذار باشد، که از آن به عنوان ریسک در تونل سازی یاد می شود. امروزه سیستم های مدیریت ریسک به عنوان یک ابزار کارآمد در خدمت بخش های مختلف طرح ها، سازمان ها و مدیران و مسئولان است. تونل غربی البرز در آزادراه تهران- شمال، از جمله طرح های بزرگ راه کشور است که مطابق برنامه ریزی انجام شده قرار است عملیات اجرایی آن با استفاده از TBM و روش حفاری مکانیزه در محیط سنگی انجام شود. در این تحقیق با بررسی مشخصات زمین شناسی و عوامل هندسی، سرمایه گذاری، فنی- محیطی و سیاسی، تعداد 17 مخاطره محتمل پیشبینی و با روش های تصمیم گیری چندمعیاره، مورد ارزیابی قرار گرفته اند. برای رتبه بندی مخاطرات تونل سازی مکانیزه در تونل غربی البرز با استفاده از روش های شباهت به گزینه ایده آل و الکتره، هم در محیط فازی و هم به صورت کلاسیک پرداخته شده و به منظور دست یافتن به نظری واحد از استراتژی های اولویت بندی استفاده شده است. طبق چهار روش بیان شده نتایج تحلیل ها نشان می دهد که تجربه تونل سازی پیمانکاران داخلی برای قطرهای بزرگ، تصاعد گازهای سمّی و خرید دستگاه TBM و تجهیزات وابسته از بین 17 مخاطره محتمل به ترتیب مهم ترین مخاطره های موجود در تونل غربی البرز با ریسک بالا می باشند.